lex(flex)&yacc(bison)

初始配置

  • 文法分析用Flex(Lex):将数据分隔成一个个的标记token (标示符identifiers,关键字keywords,数字numbers, 中括号brackets, 大括号braces, 等等etc.)
  • 语法分析用Bison(Yacc): 在分析标记的时候生成抽象语法树. Bison 将会做掉几乎所有的这些工作, 我们定义好我们的抽象语法树就OK了.
  • 组装用LLVM: 这里我们将遍历我们的抽象语法树,并未每一个节点生成字节/机器码。 这听起来似乎很疯狂,但是这几乎就是最简单的 一步了.
  • sudo apt-get install flex bison
  • flex -h && bison -h 进行测试
  • cd ~/shellscript/bin
  • gedit lexya
  • 将执行后面每一个例子时一连串的命令放进去
  • chmod u+x lexya 就像下面这样
  • ~/shellscript/bin/lexya 针对草木鱼(四五六七)和汇编版本的一个脚本

flex&yacc 相关知识

flex&yacc IBM1
yacc 基本用法-矮油

flex

所使用的语法是普通而古老的正则表达式语法。有一些扩展。其中一个扩展是,您可以为通用的模式命名。
您可以在 lex 程序的第一部分中第一个 %% 之前为其中 的一部分定义名称:

  • DIGIT [0-9]
  • ALPHA [a-zA-Z]
  • ALNUM [0-9a-zA-Z]
  • IDENT [0-9a-zA-Z_]
    然后,您可以在规则部分将其名称放置在大括号内来反向引用它们:
  • ({ALPHA}|_){IDENT}* { return IDENTIFIER; }

yacc

有关 union 标志(token)绑定到YYSTYPE的某个域 nonassoc

yacc 基本用法-矮油

union 标志(token)绑定到YYSTYPE的某个域

对于操作符,可以定义%left和%right:%left表示左相关(left-associative),%right表示右相关(right-associative)。可以定义多组%left或%right,在后面定义的组有更高的优先级。如:

  • %left ‘+’ ‘-‘
  • %left ‘*’ ‘/’
    上面定义的乘法和除法比加法和减法有更高的优先级。

改变YYSTYPE的类型。如这样定义TTSTYPE:

%union
{
     int iValue; /* integer value */
     char sIndex; /* symbol table index */
     nodeType *nPtr; /* node pointer */
};

则生成的头文件中的内容是:

typedef union
{
     int iValue;      /* integer value */
     char sIndex;    /* symbol table index */
     nodeType *nPtr; /* node pointer */
} YYSTYPE;
extern YYSTYPE yylval;

可以把标志(token)绑定到YYSTYPE的某个域。如:

%token <iValue> INTEGER
%type <nPtr> expr

把expr绑定到nPtr,把INTEGER绑定到iValue。yacc处理时会做转换。如:

  • expr: INTEGER { $$ = con($1); }
    转换结果为:
  • yylval.nPtr = con(yyvsp[0].iValue);
    其中yyvsp[0]是值栈(value stack)当前的头部。

Bison中默认将所有的语义值都定义为int类型,可以通过定义宏YYSTYPE来改变值的类型。如果有多个值类型,则需要通过在Bison声明中使用%union列举出所有的类型
,然后为每个符号定义相对的类型,终结符使用%token,非终结符使用%type来定义。

nonassoc

定义一元减号符有更高的优先级的方法:

%left GE LE EQ NE '>' '<'
%left '+' '-'
%left '*'
%nonassoc UMINUS

%nonassoc的含义是没有结合性。它一般与%prec结合使用表示该操作有同样的优先级。如:
expr: ‘-’ expr %prec UMINUS { $$ = node(UMINUS, 1, $2); }
表示该操作的优先级与UMINUS相同,在上面的定义中,UMINUS的优先级高于其他操作符,所以该操作的优先级也高于其他操作符计算。

.c和 .h 的关系

点击 .c与.h联系区别
因为 #include “xx.h” 这个宏其实际意思就是把当前这一行删掉,把 xx.h 中的内容原封不动的插入在当前行的位置。
由于想写这些函数声明的地方非常多(每一个调用 xx.c 中函数的地方,都要在使用前声明一下子),所以用 #include “xx.h”
这个宏就简化了许多行代码——让预处理器自己替换好了。也就是说,xx.h 其实只是让需要写 xx.c 中函数声明的地方调用(可以少写几行字),
至于 include 这个 .h 文件是谁,是 .h 还是 .c,还是与这个 .h 同名的 .c,都没有任何必然关系。
编译器不会自动把 .h 文件里面的东西跟同名的.c文件绑定在一起
在编译阶段只是生成各自的.o文件.这个阶段不和其它的文件发生任何的关系. 而include这个预处理指令发生在预处理阶段(早先编译阶段,只是编译器的一个前驱处理程序).

安装

sudo apt-get install flex bison LLVM

yacc & flex

yacc,flex快速入门
点击  一系列 yacc, flex

flex 的使用

点击 Lex和Yacc应用方法(一).初识Lex
exfirst.l 存 flex 型的文件

%{
#include "stdio.h"
%}
%%
[\n]                  ;
[0-9]+                printf("Int     : %s\n",yytext);
[0-9]*\.[0-9]+        printf("Float   : %s\n",yytext);
[a-zA-Z][a-zA-Z0-9]*  printf("Var     : %s\n",yytext);
[\+\-\*\/\%]          printf("Op      : %s\n",yytext);
.                     printf("Unknown : %c\n",yytext[0]);
%%

在命令行下执行命令flex解析,会自动生成lex.yy.c文件:

  • flex exfirst.l
  • flex -o a.c exfirst.l
    进行编译生成parser可执行程序:
  • cc -o parser lex.yy.c -ll
  • cc lex.yy.c -o parser -ll
  • $ gcc -o a a.c -ll
    [注意:如果不加-ll链结选项,cc编译时会出现错误。当编译时不带-ll选项时,是必须加入main函数和yywrap]

file.txt 存自己的定义的语言程序

title
i=1+3.9;
a3=909/6
bcd=4%9-333

用 a 执行 文件

  • $ ./a < file.txt

小结
1.定义Lex描述文件
2.通过lex,flex工具解析成lex.yy.c文件(a.c)
3.使用cc编译lex.yy.c(a.c)生成可执行程序a

yacc 的使用

点击 Lex和Yacc应用方法(二).再识

“移进-归约”冲突(shift-reduce conflict) ,在yacc中产生这种冲突时,会继续移进。
“归约-归约”冲突
YYSTYPE 定义了用来将值从 lexer 拷贝到解析器或者 Yacc 的 yylval (另一个 Yacc 变量)的类型。 默认的类型是 int。

简单计算器 

  • lexya_a.l
%{       //C 和 Lex 的全局声明
#include <stdlib.h>
void yyerror(char *);
#include "lexya_a.tab.h"
%}
%%       //标记声明, 包括模式(C 代码)
[0-9]+       { yylval = atoi(yytext); return INTEGER; }
[-+*/\n]     return *yytext;
/*向yacc的分析栈返回运算符标记,系统保留的0-255此时便有了作用,内容栈为空。*/
[/t]         ;/* 去除空格 */
.            yyerror("无效字符");
%%       //补充的C函数
int yywrap(void) {
  return 1;
}
  • lexya_a.y
%{  //定义段,引用,C 与 Yacc 的声明
#include <stdlib.h>
#include <stdio.h>
int yylex(void);  //yylex的返回值类型是整型,可以用于返回标记。
void yyerror(char *);
%}      //预定义,
%token INTEGER   //终结符(中的一种-命名标记: 这些由 %token 标识符来定义)
%left '+' '-'
%left '*' '/'    //最后列出的定义拥有最高的优先权
%%
program:
program expr '\n' { printf("%d\n", $2); }
|
; /* 先理解expr,再递归理解program。首先program可以为空,也可以用单单的expr加下“/n”回车符组成,结合起来看program定义的就是多个表达式组成的文件内容 */
expr:
INTEGER { $$ = $1; }
| expr '*' expr { $$ = $1 * $3; }
| expr '/' expr { $$ = $1 / $3; }
| expr '+' expr { $$ = $1 + $3; }
| expr '-' expr { $$ = $1 - $3; }
; /* 可以由单个INTEGER值组成,也可以有多个INTERGER和运算符组合组成。以表达式“1+4/2*3-0”为例,1 4 2 3 都是expr,就是expr+expr/expr*expr-expr说到底最后还是个expr。递归思想正好与之相反,逆推下去会发现expr这个规则标记能表示所有的数值运算表达式 */
%%
void yyerror(char *s) {
  printf("%s\n", s);
}
int main(void) {
  yyparse();
  return 0;
}
  • bison -d lexya_a.y 参数 -d 将头文件和.c文件分离
  • lex lexya_a.l
  • cc -o parser *.c
  • ./parser 输入计算式,回车会显示运行结果
  • bison -d lexya_a.y 编译后会产生 lexya_a.tab.c lexya_a.tab.h
  • lex文件lexya_a.l中头声明已包括了 lexya_a.tab.h。这两个文件是典型的互相协作的示例
  • 详细分析见 草木瓜系列的第二篇

计算器升级版 ()运算符 变量保存 lex && yacc

包含+,-,*,/四项操作,且支持()运算符,其中对值可以进行变量保存,并打印出内部的分析信息。

  • lexya_b.l
%{
#include <stdlib.h>
#include "lexya_b.tab.h"
void yyerror(char *);
void add_buff(char *);
extern char sBuff[10][20];
extern int iX;
extern int iY;
%}
%%
[a-z]         { yylval = *yytext; add_buff(yytext); return VAR; }
[0-9]+        { yylval = atoi(yytext); add_buff(yytext); return INT; }
[-+()=*/]     { yylval = *yytext; add_buff(yytext); return *yytext; }
[\n]          { yylval = *yytext; iY=0;iX++; return *yytext; }
[\t]          ;
.             yyerror("无效字符");
%%
void add_buff(char * buff) {
    sBuff[iX][iY]=*buff; iY++;
}
int yywrap(void) {
    return 1;
}
  • lexya_b.y
%{
#include <stdlib.h>
int yylex(void);
void yyerror(char *);
void debuginfo(char *, int *, char *);      //打印堆栈信息
void printinfo();   //打印目前的分析语句
int sMem[256];       //来存放变量
char sBuff[10][20]={0};     //存放分析过的语句
int iX=0;
int iY=0;
%}
%token INT VAR
%left '+' '-'
%left '*' '/'
%%
program:
program statement
|
;
statement:
expr { printf("%d\n",$1); }
| VAR '=' expr { debuginfo("=",yyvsp,"110"); sMem[$1]=$3; }
| statement '\n' { printf("--------------------------------\n\n"); }
;
expr:
INT { debuginfo("INT",yyvsp,"0"); $$ = $1; }
| VAR { debuginfo("VAR",yyvsp,"1"); $$ = sMem[$1]; }
| expr '*' expr { debuginfo("*",yyvsp,"010"); $$ = $1 * $3; }
| expr '/' expr { debuginfo("/",yyvsp,"010"); $$ = $1 / $3; }
| expr '+' expr { debuginfo("+",yyvsp,"010"); $$ = $1 + $3; }
| expr '-' expr { debuginfo("-",yyvsp,"010"); $$ = $1 - $3; }
| '(' expr ')'   { debuginfo("()",yyvsp,"101"); $$ = $2; }
;
%%
void debuginfo(char * info,int * vsp, char * mark) {
    printf("--RULE: %s \n", info);
    int i=0;
    int ilen=strlen(mark);
    for(i=0;i>=1-ilen;i--) {
    if(mark[ilen+i-1]=='1')
        printf("$%d %d %c \n", i+ilen, vsp[i], vsp[i]);
    else
        printf("$%d %d \n", i+ilen, vsp[i]);
    }
    printinfo();
}
void printinfo() {
    int i=0;
    printf("--STATEMENT: \n");

    if(iY==0)
        printf("%s \n",sBuff[iX-1]);
    else
        printf("%s \n",sBuff[iX]);
    printf("\n");
}
void yyerror(char *s) {
    printf("%s\n", s);
}
int main(void) {
    yyparse();
    return 0;
}
  • input
a=4+2*(3-2-1)+6
b=1-10/(6+4)+8
c=a-b
a
b
c
  • 这里只是做了一些扩充变化:
    1.增加了全局数组sMem来存放变量,不过变量名有限制,只支持单字符。
    2.增加了全局数组sBuff存放分析过的语句
    3.增加debuginfo打印堆栈信息
    4.增加printinfo打印目前的分析语句
  • 要进行内部分析,就需要剖析生成的c文件,对程序(parser)进行跟踪调试。
  • (注:Lex编译时加上d参数,会在程序解释时输出详细的调试信息。如:lex -d lexya_$1.l)
  • 通过本示例再加上实际对lexya_b.tab.c的分析理解,会对lex,yacc理论有更进一步的理解。

增加支持的变量字符数

  • userdef.h
typedef struct {
    int iValue;  //存数值
    char sMark[10];  //存代表的字符,如aa ,bb
} varIndex;
varIndex strMem[256];  //字符数组
  • lexya_c.l
%{
#include <stdlib.h>
#include "userdef.h"
#include "lexya_c.tab.h"

void yyerror(char *);
void add_buff(char *);  //加入 lex 存放分析过的源代码 
void add_var(char *);

extern char sBuff[10][20];   //lex 存放分析过的源代码
extern int iBuffX;  //lex 目前分析到的行数
extern int iBuffY;  //lex 目前分析到的某行第几个

extern varIndex strMem[256];
extern int iMaxIndex;  //当前所有VAR的个数
extern int iCurIndex;   //目前字符指针(值)
%}
%%
[a-zA-Z][a-zA-Z0-9]*         { add_var(yytext); yylval = iCurIndex; add_buff(yytext);   return VAR; }
[0-9]+        { yylval = atoi(yytext); add_buff(yytext); return INT;   }
[-+()=*/]     { yylval = *yytext; add_buff(yytext); return *yytext; }
[\n]          { yylval = *yytext; iBuffY=0;iBuffX++; return *yytext; }
[\t]          ;
.             yyerror("无效字符");
%%
void add_buff(char * buff) {
    strcat(sBuff[iBuffX],buff);
    iBuffY+=strlen(buff);
}
void add_var(char *mark) {
    if(iMaxIndex==0){
        strcpy(strMem[0].sMark,mark);
        iMaxIndex++;
        iCurIndex=0;
        return;
    }
    int i;
    for(i=0;i<=iMaxIndex-1;i++) {
        if(strcmp(strMem[i].sMark,mark)==0) {
            iCurIndex=i;
            return;
        }
    }
    strcpy(strMem[iMaxIndex].sMark,mark);
    iCurIndex=iMaxIndex;
    iMaxIndex++;
}
int yywrap(void) {
    return 1;
}
  • lexya_c.y
%{
#include <stdlib.h>
#include "userdef.h"
int yylex(void);
void yyerror(char *);
void debug_info(char *, int *, char *);
void stm_info();

extern varIndex strMem[256];

int iMaxIndex=0;
int iCurIndex=0;

char sBuff[10][20]={0};
int iBuffX=0;
int iBuffY=0;

%}
%token INT VAR
%left '+' '-'
%left '*' '/'
%%
program:
program statement
|
;
statement:
expr { printf("%d\n",$1); }
| VAR '=' expr { debug_info("=",yyvsp,"210"); strMem[$1].iValue=$3;   }
| statement '\n' { printf("--------------------------------\n\n"); }
;
expr:
INT { debug_info("INT",yyvsp,"0"); $$ = $1;   }
| VAR { debug_info("VAR",yyvsp,"2"); $$ =   strMem[$1].iValue; }
| expr '*' expr { debug_info("*",yyvsp,"010"); $$ = $1 * $3; }
| expr '/' expr { debug_info("/",yyvsp,"010"); $$ = $1 / $3; }
| expr '+' expr { debug_info("+",yyvsp,"010"); $$ = $1 + $3; }
| expr '-' expr { debug_info("-",yyvsp,"010"); $$ = $1 - $3; }
| '(' expr ')'   { debug_info("()",yyvsp,"101"); $$ = $2;      }
;
%%
void debug_info(char * info,int * vsp, char * mark) {
    printf("--RULE: %s \n", info);
    int i=0;
    int ilen=strlen(mark);
    for(i=0;i>=1-ilen;i--) {
        switch(mark[ilen+i-1]){
            case '1':
                printf("$%d %d %c \n", i+ilen, vsp[i], vsp[i]);
                break;
            case '0':
                printf("$%d %d \n", i+ilen, vsp[i]);
                break;
            case '2':
                printf("$%d %s %d\n", i+ilen, strMem[vsp[i]].sMark, strMem[vsp[i]].iValue);
                break;
        }
    }
    stm_info();
}
void stm_info() {
    int i=0;
    printf("--STATEMENT: \n");
    if(iBuffY==0)
        printf("%s \n",sBuff[iBuffX-1]);
    else
        printf("%s \n",sBuff[iBuffX]);
    printf("\n");
}
void yyerror(char *s) {
    printf("%s\n", s);
}
int main(void) {
    yyparse();
    return 0;
}
  • input
aa=4+2*(3-2-1)+6
bb=1-10/(6+4)+8
cd=aa-bb
aa
bb
cd
  • bison -d lexya_c.y
  • lex lexya_c.l
  • gcc -g -o parser lex.yy.c lexya_c.tab.c 参数-g是调试选项
  • ./parser < input

yyvsp 从内容栈中弹出的东西
yylval 对应内容栈
VAR INT + 之类的对应分析栈
内容栈 分析栈 同进(lex到yacc) 同出(规约)

  • 1
    点赞
  • 17
    收藏
    觉得还不错? 一键收藏
  • 0
    评论
在 CLion 中配置 LexYacc 需要以下步骤: 1. 安装 FlexBison 在 Linux 上,可以通过以下命令安装 FlexBison: ``` sudo apt-get install flex bison ``` 在 macOS 上,可以通过以下命令使用 Homebrew 安装 FlexBison: ``` brew install flex bison ``` 2. 配置 CMakeLists.txt 文件 在项目的 CMakeLists.txt 文件中添加以下内容: ``` find_package(BISON) find_package(FLEX) BISON_TARGET(MyParser ${CMAKE_CURRENT_SOURCE_DIR}/parser.y ${CMAKE_CURRENT_BINARY_DIR}/parser.tab.cpp) FLEX_TARGET(MyScanner ${CMAKE_CURRENT_SOURCE_DIR}/scanner.l ${CMAKE_CURRENT_BINARY_DIR}/scanner.cpp) ADD_FLEX_BISON_DEPENDENCY(MyScanner MyParser) add_executable(my_program ${BISON_MyParser_OUTPUTS} ${FLEX_MyScanner_OUTPUTS} main.cpp) ``` 这段代码使用 `find_package` 命令查找 FlexBison,然后使用 `BISON_TARGET` 和 `FLEX_TARGET` 命令分别生成解析器和词法分析器的源代码,最后通过 `ADD_FLEX_BISON_DEPENDENCY` 命令将它们与主程序关联起来。 3. 添加 LexYacc 文件 在项目的根目录下创建一个名为 `parser.y` 的文件,里面包含 Yacc 的语法规则。接着创建一个名为 `scanner.l` 的文件,里面包含 Lex 的词法规则。 4. 构建项目 现在可以使用 CLion 来构建项目并运行程序了。如果一切都配置正确,程序应该能够正确解析和分析输入的文本。 注意:FlexBison 的语法规则是使用 C 语言编写的,因此在编写规则时需要遵循 C 语言的语法规则。

“相关推荐”对你有帮助么?

  • 非常没帮助
  • 没帮助
  • 一般
  • 有帮助
  • 非常有帮助
提交
评论
添加红包

请填写红包祝福语或标题

红包个数最小为10个

红包金额最低5元

当前余额3.43前往充值 >
需支付:10.00
成就一亿技术人!
领取后你会自动成为博主和红包主的粉丝 规则
hope_wisdom
发出的红包
实付
使用余额支付
点击重新获取
扫码支付
钱包余额 0

抵扣说明:

1.余额是钱包充值的虚拟货币,按照1:1的比例进行支付金额的抵扣。
2.余额无法直接购买下载,可以购买VIP、付费专栏及课程。

余额充值