概念(有向图中):
1)在有向图G中,如果两个顶点间至少存在一条路径,称两个顶点强连通。
2)如果有向图G的每两个顶点都强连通,则称G是一个强连通图。
3)非强连通图有向图的极大强连通子图,称为强连通分量。
tarjan算法:通过递归和栈操作,找强连通子图,并进行缩点
设每个点的DFS序为dfn[u],当递归到第u个点,发现下一个点v已经被遍历过,且dfn[u]<dfn[v],这两个点一定在一个强连通子图中(构成环)
然后可以用low[u]记录u所在强连通子图中最小的DFS序,对于每个强连通子图,把点都缩为DFS序最小的那个点(即low[u])
缩点方法:进行递归,每次进入函数时都将当前点入栈,每次退出函数时判断当前点u的DFS序是否为u所在强连通子图中的最小DFS序,即dfn[u]==low[u]。如果是,那么就可以将栈中u之后的点全部缩为点u(可以通过vector实现)
#include<bits/stdc++.h>
using namespace std;
const int MX = 1e3 + 5;
stack<int>st; // 存储已遍历的结点
int dfn[MX]; // 深度优先搜索访问次序
int low[MX]; // 能追溯到的最早的次序
int mark[MX]; // 检查是否在栈中(2为在栈中,1为已访问,且不在栈中,0为不在)
vector<int> ver[MX]; // 获得强连通分量结果
int id[MX]; // 记录每个点在第几号强连通分量里
int index, sz; // DFS序,强连通分量个数
struct Edge {
int v, nxt;
} E[MX*MX];
int head[MX], tot;
void add(int u, int v) {
E[tot].v = v;
E[tot].nxt = head[u];
head[u] = tot++;
}
void init(int n) {
while (!st.empty()) st.pop();
memset(dfn, 0, sizeof(dfn));
memset(low, 0, sizeof(low));
for (int i = 1; i <= n; ++ i) ver[i].clear();
index = sz = 0;
memset(head, -1, sizeof(head));
tot = 0;
}
void tarjan(int u) {
mark[u] = 2;
low[u] = dfn[u] = ++ index;
st.push(u);
for (int i = head[u]; ~i; i = E[i].nxt) {
int v = E[i].v;
if (dfn[v] == 0) {
tarjan(v);
low[u] = min(low[u], low[v]);
} else if (mark[v] == 2) low[u] = min(low[u], dfn[v]);
}
if (low[u] == dfn[u]) {
++ sz;
while (!st.empty()) {
int v = st.top();
st.pop();
mark[v] = 1;
ver[sz].push_back(v);
id[v] = sz;
if (v == u) break;
}
}
}
void solve(int n){
for(int i=1;i<=n;i++) if(!dfn[i]) tarjan(i);
}
int main() {
int n, m;
scanf("%d%d", &n, &m);
init(n);
for (int i = 1; i <= m; i++) {
int u, v;
scanf("%d%d", &u, &v);
add(u, v);
}
solve(n);
printf("%d\n", sz);
return 0;
}