多态:也就是多种形态,每一个OC对象都有多态性 。
1.没有继承就没有多态
2.代码的体现:父类类型的指针指向子类对象
3.好处:如果函数\方法参数中使用的是父类类型,可以传入父类、子类对象
4.局限性:
1> 父类类型的变量 不能 直接调用子类特有的方法。必须强转为子类类型变量后,才能直接调用子类特有的方法
动态绑定:当我们使用多态定义的某个指针a去调用某个方法时,它会做一个动态绑定过程,它会动态检测a指向的这个对象的真实类型是什么类型,因此,调用这个对象方法时,它会调用真实类型的方法。
代码示例
#import <Foundation/Foundation.h> // 动物 @interface Animal : NSObject - (void)eat; @end @implementation Animal - (void)eat { NSLog(@"Animal-吃东西----"); } @end // 狗 @interface Dog : Animal - (void)run; @end @implementation Dog - (void)run { NSLog(@"Dog---跑起来"); } - (void)eat { NSLog(@"Dog-吃东西----"); } @end // 猫 @interface Cat : Animal @end @implementation Cat - (void)eat { NSLog(@"Cat-吃东西----"); } @end // 这个函数是专门用来喂狗 //void feed(Dog *d) //{ // [d eat]; //} // //void feed2(Cat *c) //{ // [c eat]; //} // // 如果参数中使用的是父类类型,可以传入父类、子类对象 void feed(Animal *a) { [a eat]; } int main() { // NSString *d = [Cat new]; // [d eat]; /* Animal *aa = [Dog new]; // 多态的局限性:父类类型的变量 不能 用来调用子类的方法 //[aa run]; // 将aa强转为Dog *类型的变量 Dog *dd = (Dog *)aa; [dd run]; */ //Dog *d = [Dog new]; //[d run]; /* Animal *aa = [Animal new]; feed(aa); Dog *dd = [Dog new]; feed(dd); Cat *cc = [Cat new]; feed(cc); */
/* // NSString *s = [Cat new]; Animal *c = [Cat new]; NSObject *n = [Dog new]; NSObject *n2 = [Animal new]; // 多种形态 //Dog *d = [Dog new]; // Dog类型 // 多态:父类指针指向子类对象 Animal *a = [Dog new]; // 调用方法时会检测对象的真实类型 [a eat]; */ return 0; }