复习
一共有四种MBean:
- 标准MBeans(Standard MBeans)设计和实现是最简单的,这类MBean使用自己的方法名作为管理接口;——在前一篇中的Hello、HelloMBean就是一个标准MBeans(Standard MBeans)
- 动态MBeans(Dynamic MBeans)必须实现一个指定的接口,由于动态MBeans在运行期间暴露它们的管理接口,因此更为灵活;
- 开放MBeans(Open MBeans)属于动态MBeans,这类MBean依靠基础数据类型来实现通用管理,并为友情用户进行自我声明;
- 模型MBeans(Model MBeans)同样也是动态MBeans,这类MBeans是完全可配置的,在运行期间进行自我声明;它们为资源动态工具提供一个一般性的,有默认行为的MBeans类。
1)编写MBean
与动态MBean相同,不用实现任何接口:
public class Hello {
private String name;
public String getName() {
return name;
}
public void setName(String name) {
this.name = name;
}
public void printHello() {
System.out.println("Hello World, " + name);
}
public void printHello(String whoName) {
System.out.println("Hello , " + whoName);
}
}
2)编写Agent
和以前就差一句:把“new Hello()”这一句删除了,加上了ModelMbeanUtils.createModlerMbean();
public class HelloAgent {
public static void main(String[] args) throws Exception {
MBeanServer server = MBeanServerFactory.createMBeanServer();
ObjectName helloName = new ObjectName("chengang:name=HelloWorld");
//Hello hello = new Hello();
RequiredModelMBean hello = ModelMBeanUtils.createModlerMBean(); //ModelMBeanUtils是自己编写的类!
server.registerMBean(hello, helloName);
ObjectName adapterName = new ObjectName("HelloAgent:name=htmladapter,port=8082");
HtmlAdaptorServer adapter = new HtmlAdaptorServer();
server.registerMBean(adapter, adapterName);
adapter.start();
System.out.println("start.....");
}
}
3)编写ModelMbeanUtils
public class ModelMBeanUtils {
private static final boolean READABLE = true;
private static final boolean WRITABLE = true;
private static final boolean BOOLEAN = true;
private static final String STRING_CLASS = "java.lang.String";
public static RequiredModelMBean createModlerMBean() {
RequiredModelMBean model = null;
try {
model = new RequiredModelMBean();
model.setManagedResource(new Hello(), "ObjectReference");
ModelMBeanInfo info = createModelMBeanInfo();
model.setModelMBeanInfo(info);
} catch (Exception e) {
e.printStackTrace();
}
return model;
}
private static ModelMBeanInfo createModelMBeanInfo() {
//
// 属性 //
//
// 构造name属性信息 -----好像没生效?打印的是null----------------
ModelMBeanAttributeInfo nameAttrInfo = new ModelMBeanAttributeInfo(//
"Name", // 属性名
STRING_CLASS, //属性类型
"people name", // 描述文字
READABLE, WRITABLE, !BOOLEAN, // 读写
null // 属性描述子
);
//
// 方法 //
//
//构造 printHello()操作的信息
ModelMBeanOperationInfo print1Info = new ModelMBeanOperationInfo(//
"printHello", //
null, //
null, //
"void", //
MBeanOperationInfo.INFO, //
null //
);
// 构造printHello(String whoName)操作信息
ModelMBeanOperationInfo print2Info;
MBeanParameterInfo[] param2 = new MBeanParameterInfo[1];
param2[0] = new MBeanParameterInfo("whoName", STRING_CLASS, "say hello to who");
print2Info = new ModelMBeanOperationInfo(//
"printHello", //
null,//
param2,//
"void", //
MBeanOperationInfo.INFO, //
null//
);
//
// 最后总合 //
//
// create ModelMBeanInfo
ModelMBeanInfo mbeanInfo = new ModelMBeanInfoSupport(//
RequiredModelMBean.class.getName(), // MBean类
null, // 描述文字
new ModelMBeanAttributeInfo[] { // 所有的属性信息(数组)
nameAttrInfo },//只有一个属性
null, // 所有的构造函数信息
new ModelMBeanOperationInfo[] { // 所有的操作信息(数组)
print1Info,
print2Info },//
null, // 所有的通知信息(本例无)
null//MBean描述子
);
return mbeanInfo;
}
}
它主要是返回一个RequiredModelMBean类,此类主要包括了一个ModelMBeanInfo类的信息。在 ModelMBeanInfo中定义了所有对需要管理的属性和方法的描述。
4)运行
和标准MBean效果基本一样
5)总结
我们发现模型Mbean(Model MBean)要比标准MBean(standard mbean)复杂多了,那有什么理由让我们选择使用模型MBean吗?
我认为,最大的理由就是模型MBean可以动态配置。试想一下这个应用场景:由于安全或其他原因,系统要把某个MBean公开的可管理方法隐藏起来。这时,如果你是用标准MBean,这需要修改接口类,然后重新编译发布;如果用 Apache commons-modeler来写的模型MBean,则只需要修改XML文件就行了,不需要重新编译发布(可能要重启一下系统)。这就是模型Mbean 优势之所在了。
与动态MBean的区别:
细心的人会发现动态MBean和这一节的模型Mbean非常相似,但它们还是有很大不同的:动态MBean没有Hello类,它要自己实现Hello类中的方法逻辑。