1.指针是变量的一种,里面是一个地址。单元的地址就是指针内容;
所有类型的指针长度都是4字节;
2. 定义指针变量:(1) char *str = "Hello"; //str指向hello字符串
(2) int a = 1;
int *p = &a;
* 的含义:定义时用* :表示后面的变量是一个指针
使用时用* :表示取值
3.当涉及到修改实参内存值时,需传地址:
例如:交换a, b的值
#include<stdio.h>
void swap(int *x , int *y)
{
int tmp = *x;
*x = *y;
*y = tmp;
}
int main()
{
int a = 1, b = 2;
swap(a, b);
printf("a = %d , b = %d\n", a, b);
return 0;
}
/*int main()
{
int x = 3, y = 0, *px = &x;
printf("%p\n", px);
y = *px + 5;
y = ++*px;
y = *px++;
printf("%p\n", px);
printf("%d\n", y);
return 0;
}*/
二、指针与变量
1.指针运算
(*p1)++, *p1++的区别:
(*p1)++是p1的值加1;
*p1++是先求*p1的值,然后再p1++,指针指向下一个元素;
利用指针运算实现库函数strcpy :
#include<stdio.h>
char *mystrcpy(char *str, const char *ptr)
{
char *tmp = str;
while((*str++ = *ptr++) != '\0');// 先执行*str = *ptr 再++;
return tmp;//返回值
}
int main()
{
char str[20] = "helloworld";
char ptr[20] = "world";
mystrcpy(str, ptr);
printf("%s\n", str);
return 0;
}
2.不同类型与0值比较
int *p=NULL; //空指针
(1)int型:if(n == 0)或者 if (n != 0)
(2)float型:const float EPSINON = 0.00001;
if ((n >= - EPSINON ) && (n <= EPSINON ))
(3)bool类型:if (flag)或者if ( ! flag)
(4)指针类型:if (n == NULL)或者if (n != NULL)
3.指针变量的使用步骤
1. 定义指针变量;
2.给指针变量赋地址;
3.正常使用指针进行运算;
例如:
#include<stdio.h>
#include<string.h>
#include<stdlib.h>
int main()
{
char *fp;
fp =(char *)malloc(sizeof(char) * 20);//强制类型转换
if(NULL == fp)
{
printf("malloc failure!\n");
}
strcpy(fp,"helloworld");
printf("%s\n", fp);
return 0;
}
三、指针与数组
1.数组元素和指针
数组的指针是指数组的起始地址,数组元素的指针是数组元素的地址。
例如:
int a[10]; //定义a为包含10个整型数据的数组
int *p; //定义p为指向整型变量的指针
p=&a[0]; //把a[0]元素的地址赋给指针变量
#include<stdio.h>
int main()
{
int i;
int a[10] = {1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10};//数组名a, 常指针(不可以改变)
int *p = a;//指针p指向数组的第一个元素
for(i = 0; i < 10; i++)
{
printf("%d ", a[i]);//下标法
printf("%d ", *(a + i));//指针法;
printf("%d ", *(p + i));//指针法;
}
printf("\n");
char *q = "helloworld";
for(i = 0; i < 10; i++)
{
printf("%c", q[i]);
}
printf("\n");
}