首先区分一下 编译时异常和运行时异常
运行时异常,也就是extends RuntimeException的异常编译时不用try{}catch(){}和throws
编译时异常,也就是extends Exception 的异常需要在调用时try{}catch(){}或throws
下面是测试代码,温馨提示:注意throw和throws的区别,以免出现歧义
package syntax;
/**
* 异常测试
* 运行时异常,也就是extends RuntimeException的异常编译时不用try{}catch(){}和throws
* 编译时异常,也就是extends Exception 的异常需要在调用时try{}catch(){}或throws
*/
interface I {
void mm() throws InterruptedException; // InterruptedException是编译时异常
void nn() throws Exception; // Exception本身是编译时异常
void rr() throws NullPointerException; // NullPointerException是运行时异常
}
public class II implements I {
@Override
public void mm() /*throws InterruptedException*/ {
System.out.println(1);
int a = 1;
if(a==1) {
// throw new InterruptedException("1");
}
}
@Override
public void nn() throws Exception {
int a = 1;
if(a==1) {
throw new Exception("1");
// 编译异常如果在方法实现中throw 编译Exception,则方法定义上必须throws该异常或其父类,否则编译错误
}
}
@Override
public void rr() { // 如果抽象方法有throws Exception,覆盖的方法的定义上可以不用 throws Exception, 这一点,编译异常和运行时异常一样
int a = 1;
if(a==1) {
throw new RuntimeException("1");
// 运行时异常如果在方法实现中throw 运行Exception,方法定义上可以不用throws,也能编译通过,这一点于编译时异常相反
}
}
public static void main(String[] args) {
I i = new II();
try {
i.mm();
} catch (InterruptedException e) {
e.printStackTrace();
}
try {
i.nn();
} catch (Exception e) {
e.printStackTrace();
}
i.rr(); // 运行时异常不用try catch 也能编译通过
}
}