笔记·一个指针的基础
这个题让我理解了指针的一个好处,于是记录一下
#include <stdio.h>
#include <string.h>
char *fun(char *t)
{
char *p = t;
return (p+strlen(t)/2);
}
int main(void)
{
char *str = "abcdefgh";
str = fun(str);
puts(str);
return 0;
}
输出的结果是 efgh
指针传的是地址
在主函数里赋值 char *str = "abcdefgh";
char *fun(char *t) { char *p = t; return (p+strlen(t)/2); } 把赋的值传自己定义的函数里,在return里,p为str的首地址,p=0,则(p+strlen(t)/2)=4,对应str中的e,所以输出的结果是 efgh