dp之,状态转移方程比较好理解。学到的东西就是可以通过拓展状态的维数,是思路更加简便,严谨
#include <iostream>
#include <cstdio>
using namespace std;
const int maxn=1500+10;
int head[maxn][15],d[maxn];
int f[maxn][2];
int n;
int min(int a,int b) { return a<b?a:b; }
void dp(int x)
{
if(d[x]==0)
{
f[x][0]=0;
f[x][1]=1;
return;
}
for(int i=0;head[x][i]!=-1;i++)
{
dp(head[x][i]);
f[x][1]+=min(f[head[x][i]][0],f[head[x][i]][1]);
f[x][0]+=f[head[x][i]][1];
}
f[x][1]++;
}
int main()
{
while(cin>>n)
{
memset(head,-1,sizeof(head));
memset(f,0,sizeof(f));
int i;
int u,v,m;
int s,tot;
for(i=0;i<n;i++)
{
scanf("%d:(%d)",&u,&m);
if(i==0) s=u;
d[u]=m;
tot=0;
int j;
for(j=0;j<d[u];j++)
{
scanf("%d",&v);
head[u][tot++]=v;
}
}
dp(s);
int ans=min(f[s][0],f[s][1]);
cout<<ans<<endl;
}
return 0;
}