1.继承Thread类
1.定义子类(类名随意),继承Thread并重写run方法。
2.创建子类对象。
3.调用线程对象start()方法/实际执行run()方法中代码.
优缺点:
1.编码简单。
2.存在单继承局限,线程类只能继承Thread,不能继承其它类,可拓展性不强。
public class ThreadDemo1 {
public static void main(String[] args) {
Thread t = new MyThread();
t.start();
for (int i = 0; i < 5; i++) {
System.out.println("主线程:" + i);
}
}
}
class MyThread extends Thread {
@Override
public void run() {
for (int i = 0; i < 5; i++) {
System.out.println("子线程:" + i);
}
}
}
2.实现Runnable接口
1.定义一个任务类实现Runnable接口
2.重写run()方法
3.创建一个任务类对象。
4.把任务对象交给Thread对象。
5.启动线程。
优缺点
1.只实现接口,还可以进行继承,可拓展性强。
2.还需要将任务对象交给Thread,如果线程有结果不可返回。
//使用匿名内部类创建实现Runable接口
public class ThreadDemo1 {
public static void main(String[] args) {
new Thread(new Runnable() {
@Override
public void run() {
for (int i = 0; i < 5; i++) {
System.out.println("子线程:" + i);
}
}
}).start();
for (int i = 0; i < 5; i++) {
System.out.println("主线程:" + i);
}
}
}
3.利用callable、FutureTask接口实现
1.定义一个任务对象实现Callable对象
2.重写call()方法
3.创建Callable任务对象
4.把Callable对象装载到FutureTask对象
5.将FutureTask对象交予Thread()处理
6.启动线程。
优缺点
1.可以返回执行结果
2.代码繁琐复杂
package Threaddemo;
import java.util.concurrent.Callable;
import java.util.concurrent.ExecutionException;
import java.util.concurrent.FutureTask;
public class ThreadDemo1 {
public static void main(String[] args) {
Callable<String> call = new MyCallable(100);
FutureTask<String> f1 = new FutureTask<String>(call);
Thread t = new Thread(ft);
t.start();
try {
String rs = f1.get();
System.out.println("结果1" + rs);
} catch (Exception e) {
e.printStackTrace();
}
Callable<String> call2 = new MyCallable(100);
FutureTask<String> f2 = new FutureTask<String>(call2);
Thread t2 = new Thread(f2);
t2.start();
try {
System.out.println("结果2" + f2.get());
} catch (Exception e) {
e.printStackTrace();
}
}
}
class MyCallable implements Callable<String> {
private int n;
public MyCallable(int n) {
this.n = n;
}
@Override
public String call() throws Exception {
int sum = 0;
for (int i = 0; i < 5; i++) {
sum += i;
}
return "总和为" + sum;
}
}