#include <iostream>
using namespace std;
class Parent {
public:
virtual void f() { cout << " Parent::f()" << endl; }
virtual void g() { cout << " Parent::g()" << endl; }
virtual void h() { cout << " Parent::h()" << endl; }
};
class Child : public Parent {
public:
virtual void f() { cout << "Child::f()" << endl; }
virtual void g_child() { cout << "Child::g_child()" << endl; }
virtual void h_child() { cout << "Child::h_child()" << endl; }
};
class GrandChild : public Child{
public:
virtual void g_child() { cout << "GrandChild::g_child()" << endl; }
virtual void h_grandchild() { cout << "GrandChild::h_grandchild()" << endl; }
};
typedef void(*Fun)(void);
int main()
{
// *****printf("虚表地址:%p\n", *(int *)&gc); 解析*****:
// 1.&gc代表对象gc的起始地址
// 2.(int *)&gc 强转成int *类型,为了后面取gc对象的前四个字节,前四个字节是虚表指针
// 3.*(int *)&gc 取前四个字节,即vptr虚表地址
//
// *****printf("第一个虚函数地址:%p\n", *(int *)*(int *)&gc);*****:
// 根据上面的解析我们知道*(int *)&gc是vptr,即虚表指针.并且虚表是存放虚函数指针的
// 所以虚表中每个元素(虚函数指针)在32位编译器下是4个字节,因此(int *)*(int *)&gc
// 这样强转后为了后面的取四个字节.所以*(int *)*(int *)&gc就是虚表的第一个元素.
// 即f()的地址.
// 那么接下来的取第二个虚函数地址也就依次类推. 始终记着vptr指向的是一块内存,
// 这块内存存放着虚函数地址,这块内存就是我们所说的虚表.
Fun pFun = NULL;
GrandChild gc;
int** vptr1 = (int**)&gc;// 获取虚函数表的方法一
int vptr2 = *(int *)&gc;// 获取虚函数表的方法二
printf("vptr1->%p\n", *vptr1);
printf("vptr2->%p\n", vptr2);
for (int i=0; (Fun)vptr1[0][i]!=NULL; i++)
{
pFun = (Fun)vptr1[0][i];// 获取虚函数地址
printf("[%d]->%p\n", i, pFun);// 或者使用 printf("[%d]-->%p\n", i, *((int *)*(int *)(&gc) + i)); 输出
pFun();
cout << endl;
}
cin.get();
return 0;
}
虚函数
最新推荐文章于 2024-07-13 14:34:09 发布