测试代码:
抽象父类1:(会报错的父类)
import java.util.Queue;
public abstract class testImpl{
private Queue<String> qbQueue = null;
private String bbString =null;
public testImpl() {
doSomeThing();
}
public void execute() {
bbString = qbQueue.peek();
System.out.println(bbString);
}
public abstract Queue<String> doSomeThing();
}
import java.util.Queue;
public abstract class testImpl{
private Queue<String> qbQueue = null;
private String bbString =null;
public void execute() {
doSomeThing();
bbString = qbQueue.peek();
System.out.println(bbString);
}
public abstract Queue<String> doSomeThing();
}
子类代码:
import java.util.LinkedList;
import java.util.Queue;
public class testImplc extends testImpl {
private String aa = "aaaaaaaaaa";
@Override
public Queue<String> doSomeThing() {
Queue<String> qbQueue = new LinkedList<String>();
String bb = aa+"bbbbbbbbb";
qbQueue.offer(bb);
return qbQueue;
}
}
测试方法:
public class test {
public static void main(String[] args) {
testImplc t = new testImplc();
t.execute();
}
}
直接使用上面的代码,如果是抽象父类1的代码,在执行main方法时会空指针;抽象父类2则正常
如果非要使用抽象父类代码1的写法,那么在继承的子类中String aa的全局变量则必须用static来修饰
原因:
“代码1”中抽象方法是被构造函数调用的,而构造函数是优先于方法存在的,所以在构造函数调用时,其实方法还未能初始化,子类中的非静态全局变量也就未能赋值,所以在构造函数中调用方法时程序就会报空指针异常。而static静态修饰了全局变量后,这个变量就优先于类存在内存中了,就能正常使用了。