数组而言优点自然是访问快,缺点是放置数据时要知道数组长度,插入和删除不便。
链表优点是长度设置的灵活,插入删除简单,但不能随机访问,一般从起始节点开始线性查找,同时要关注内存的分配和释放,防止内存泄漏。
而向量支持下标访问,在尾部增删元素,效率较高。一般被存储与连续内存中,同时能动态增加和减少。主要通过预分配空间减小额外的开销。支持随机的访问和插入删除。
向量的基本操作:
#include<vector> //头文件
#include<iostream>
using namespace std;
void print(vector<int> vec){
cout << "vector size is" << vec.size() << endl;
//迭代器iterator
vector<int>::iterator vec_t;
//遍历
for (vec_t=vec.begin(); vec_t != vec.end(); vec_t++)
{
cout << *vec_t << "";
}
}
int main(int argc, char *argv[]){
vector<int> vn(100);//设定长度,初始化都是0
vector<int> vm(100, 30);//指定初始值
vn.push_back(20);//插入元素
vn.push_back(30);
vn.pop_back();//删除一个元素
}
基本操作函数
函数 | 功能 | 时间复杂度 |
size() |
返回元素数 |
O(1) |
insert(p,x) | 在p位置插入元素x | O(1) |
erase(p) | 删除向量p | O(n) |
claear() | 删除所有元素 | O(n) |
erase(begin(), begin()+2) | 删除两者之间的元素 | O(n) |
a.insert(a.end(), a_new,begin()+1, a_new.end()) | 将a_new.begin()+1到a_new.end()间的元素插入到a.end()后面 | O(n) |
待续...