D
e
s
c
r
i
p
t
i
o
n
\mathcal{Description}
Description
给
n
n
n个区间,需要在每个区间选一个数,使得将这些数与起来的结果最大,
n
n
n个区间相互独立(即可选择相同的数)
S
o
l
u
t
i
o
n
\mathcal{Solution}
Solution
从大到小考虑每一位是否能填
1
1
1 ,同时构造出每个区间选的数是什么
设
n
o
w
i
now_i
nowi 表示第
i
i
i 个区间在满足之前贪心的条件下,目前选的数是什么,现在考虑到第
k
k
k位了,假设第
k
k
k 位为
1
1
1 ,则
n
o
w
i
now_i
nowi 会变成
n
o
w
i
∣
2
k
now_i|2^k
nowi∣2k ,之后能表达的数在区间
[
n
o
w
i
+
2
k
,
n
o
w
i
+
2
k
+
1
−
1
]
[now_i+2^k,now_i+2^{k+1}-1]
[nowi+2k,nowi+2k+1−1]范围内
如果这个区间和
[
l
i
,
r
i
]
[l_i,r_i]
[li,ri]有交集,则说明第
i
i
i 个区间在满足前面位的情况下第
k
k
k 位可以为
1
1
1 ,若所有区间第
k
k
k 位都可为
1
1
1 ,那么所有的
n
o
w
i
∣
=
2
k
now_i|=2^k
nowi∣=2k ,否则就要考虑
n
o
w
i
now_i
nowi 第
k
k
k 位是否为
1
1
1
若本就不可为
1
1
1 自不必说,而如果
n
o
w
i
now_i
nowi 第
k
k
k 位可以为
1
1
1 ,也可不为
1
1
1 ,我们可以考虑设之前说的区间为
[
n
l
,
n
r
]
[nl,nr]
[nl,nr] ,现在我们其实并不关心第
k
k
k 位如何,为
1
1
1 也好,不为
1
1
1 也好,只要能让我们在考虑之后的某位能为
1
1
1 时能尽可能满足条件即可
此时需要注意到,考虑
n
l
−
1
nl-1
nl−1 的二进制是什么样的,
n
l
−
1
=
n
o
w
i
+
2
k
−
1
nl-1=now_i+2^k-1
nl−1=nowi+2k−1 ,也就是说,
n
l
−
1
nl-1
nl−1 的第
0
0
0 位到第
k
−
1
k-1
k−1 位都是
1
1
1 ,如果我们的区间
[
l
i
,
r
i
]
[l_i,r_i]
[li,ri] 包含了
n
l
−
1
nl-1
nl−1 ,那么第
k
k
k 位不需要变成
1
1
1 ,否则就只能为
1
1
1了
C o d e \mathcal{Code} Code
#include <cstdio>
using namespace std;
const int maxn = 1e5 + 10;
int T, n;
int l[maxn], r[maxn], now[maxn];
int main ()
{
scanf("%d", &T);
while (T--) {
scanf("%d", &n);
for (int i = 1; i <= n; ++i) scanf("%d%d", &l[i], &r[i]), now[i] = 0;
int ans = 0;
for (int i = 29; i >= 0; --i) {
bool flag = true;
for (int j = 1; j <= n && flag; ++j) {
int nl = now[j] | (1 << i), nr = now[j] | ((2 << i) - 1);
if (nl > r[j] || nr < l[j]) flag = false;
}
if (flag) {
for (int j = 1; j <= n; ++j) now[j] |= 1 << i;
ans |= 1 << i;
}
else {
for (int j = 1; j <= n; ++j) {
int nl = now[j] | (1 << i), nr = now[j] | ((2 << i) - 1);
if (nl <= r[j] && nr >= l[j] && nl - 1 <= l[j]) now[j] |= 1 << i;
}
}
}
printf("%d\n", ans);
}
return 0;
}
如有哪里讲得不是很明白或是有错误,欢迎指正
如您喜欢的话不妨点个赞收藏一下吧