思路:
思路简单的,简单的dp,我是采取了一个前缀和用于计算区间的总和
( sum[i + k] - sum[i - 1] 可以表示区间[i , i + k] 的总和)
一看就会,一写就废
首先是第一个大坑
他的题目要求输出的是区间两端的数字的确切值,而不是下标
!!!
我tm一开始没看到这玩意,全wa了好几发,人麻了。
第二个坑,序列全为负数时,max记为0,输出总的大序列的首个数字和最后一个数字。
第三个坑,这个属于个人的算法问题,我用的区间dp那一套,枚举区间长度,结果没想到区间长度可以从0开始,也就是说,允许单个数字作为区间(怎么想都觉得至少要2个数据的我不如找个坑把自己埋了算了555)。
代码:
#include<bits/stdc++.h>
using namespace std;
typedef long long ll;
#define IOS ios_base::sync_with_stdio(0); cin.tie(0);
#define FOR(i,a,n) for (int i=a;i<n;i++)
#define FRO(i,n,a) for (int i=n;i>a;i--)
#define mst(a,i) memset(a,i,sizeof a)
#define pb push_back
#define mp make_pair
#define fi first
#define se second
#define pi pair<int,int>
#define eps 1e-6
#define PI acos(-1.0)
#define INF 0x3f3f3f3f
const int mod = 1000000007;
int dir[4][2]={0,1,1,0,0,-1,-1,0};
const int N = 1e4+6;
// const int MAXN=1e4;
int a[N]={};
int s[N]={};
int main(){
int n;cin >> n;
int f = 0;
FOR(i,1,n + 1)
{
cin >> a[i];
s[i] = a[i] + s[i - 1];
if(a[i] >= 0)f = 1;
}
int mx = -INF;
int mxa = -1,mxb = -1;
for(int k = 0 ; k < n ; k++)//枚举区间长度
{
for(int i = 1 ; i + k <= n ; i++ )
{
if(mx < s[i + k] - s[i - 1])
{
mx = s[i + k] - s[i - 1];
mxa = i;mxb = i + k;
// if(mx == 30)cout << i << ' ' << k << ' ' << s[i + k] << ' ' << s[i - 1] << '\n';
}
else if(mx == s[i + k] - s[i - 1])
{
if(i <= mxa && i + k <= mxb)
{
mxa = i ; mxb = i + k;
}
}
}
}
if(mx < 0 && f)
cout << "0 0 0";
else if(mx <= 0 && f == 0)
cout << 0 << ' ' << a[1] << ' ' << a[n];
else
cout << mx << ' ' << a[mxa] << ' ' << a[mxb];
return 0;
}