我们先看:int a[3];
实际上,我们完全可以理解为int a0; int a1; int a2; 也就是是, 只要理解了int a; 就会理解int a[3]; 如:
#include <iostream>
using namespace std;
int main()
{
int a[3];
a[0] = 0;
a[1] = 1;
a[2] = 2;
return 0;
}
好, 那看看int **p[2][3];
实际上, 我们完全可以理解为: int **p00; int **p01; int **p02; int **p10; int **p11; int **p12; 因此, 理解了int **p; 就能理解int **p[2][3]; 如:
#include <iostream>
using namespace std;
int main()
{
int **p[2][3];
int a = 100;
int *q = &a;
p[0][0] = &q;
p[0][1] = &q;
p[0][2] = &q;
p[1][0] = &q;
p[1][1] = &q;
p[1][2] = &q;
cout << sizeof(p) << endl; // 4 * 2 * 3
return 0;
}
好, 那我们来理解一下:int (**p)[3];
我们先来理解int p[3]; 然后理解int (*p)[3]; 然后理解就理解了int (**p)[3];
#include <iostream>
using namespace std;
int main()
{
int (**p)[3];
int a[2][3] = {0, 10, 20, 30, 40, 50};
int (*q)[3] = a;
p = &q;
cout << *( *(*p + 1) + 2) << endl; // 50
cout << sizeof(p) << endl; // 4
return 0;
}
好了, 更复杂的也不怕了。 多的不扯, 其实, 万事都抵不住一个分析。