@interface MHFInstance:NSObject
+(instancetype)shareInstance;
@end
@implementation MHFInstance
+(instancetype)shareInstance{
static MHFInstance * instance = nil;
static dispatch_once_t onceToken;
dispatch_once(&onceToken, ^{
instance = [[super allocWithZone:NULL]init];
});
return instance;
}
+(instancetype)allocWithZone:(NSZone *)zone {
return [self shareInstance];
}
- (instancetype)copyWithZone:(NSZone *)zone {
return self;
}
@end
静态局部变量与自动局部变量的区别
1、静态局部变量属于静态存储类别,在静态存储区内分配存储分配单元。在程序整个运行期间都不释放。而自动变量(即动态局部变量)属于动态存储类别,占动态存储区空间而不占静态存储空间,函数调用结束后立即释放。
2、对静态局部变量是在编译时赋初值的,即只赋值一次,在程序运行时它已有初值。以后每次调用函数时不再重新赋初值而只是保留上次函数调用结束时的值。而对自动变量赋初值,不是在编译时进行的,而是在函数调用时进行,每调用一次函数重新给一次初值,相当于执行一次赋值语句。
3、如在定义局部变量时不赋初值的话,则对静态局部变量来说,编译时自动赋初值0或空字符。而对自动变量来说,如果不赋初值则它的值是一个不确定的值。这是由于每次函数调用结束后存储单元已释放,下次调用时又重新另分配存储单元,而所分配单元的值不确定。
4、虽然静态局部变量在函数调用结束后仍然存在,但其他函数不能引用它
全局静态变量和局部静态变量的区别
1.全局静态变量只能被当前源文件引用,不能被工程里其它源文件引用。
除了这点特殊,其它与普通的全局变量一样。
2.局部静态变量,只执行一次初始化,只能被所在函数引用,函数执行
完毕,变量仍存在,生存周期贯穿整个程序。
Swift的单例
class MHFInstance {
class var shareInstance: MHFInstance {
struct StaticInstance {
static var onceToken: dispatch_once_t = 0
static var instance: MHFInstance? = nil
}
dispatch_once(&StaticInstance.onceToken) {
StaticInstance.instance = MHFInstance()
}
return StaticInstance.instance;
}
}
静态结构变量的初始化既懒惰又包装在dispatch_once中
Class MHFInstance {
class var shareInstance: MHFInstance {
struct Instance {
class var instance = MHFInstance();
}
return Instance.instance
}
}
或者
class MHFInstance {
static let instance = MHFInstance()
}