Description
对于任意输入的正整数n,请编程求出具有n个不同因子的最小正整数m。
Sample Input
4
Sample Output
6
对于OI中的一高精度问题,如果不涉及加减法,我们可以考虑取对数来进行优化。
如这题:
对于一个有C个因子的数,假设这个数可以表示为:
p
1
k
1
∗
p
2
k
2
∗
p
3
k
3
∗
.
.
.
∗
p
n
k
n
p1^{k1}*p2^{k2}*p3^{k3}*...*pn^{kn}
p1k1∗p2k2∗p3k3∗...∗pnkn
则
C
=
(
k
1
+
1
)
∗
(
k
2
+
1
)
∗
(
k
3
+
1
)
.
.
.
(
k
n
+
1
)
C=(k1+1)*(k2+1)*(k3+1)...(kn+1)
C=(k1+1)∗(k2+1)∗(k3+1)...(kn+1)
那么你就可以对C因数分解一下,
然后你发现能用的质因子不多我这里是去了前16个,其实应该可以更小。
然后考虑DP。
设f[i][j]表示到约数个数为i的且使用了前j个质因数的最小值,的DP方程。
f
[
i
]
[
j
]
=
m
i
n
(
∏
p
[
k
]
∣
p
[
i
]
f
[
k
]
[
j
−
1
]
∗
p
r
i
m
e
[
j
]
p
[
d
]
/
p
[
k
]
−
1
)
f[i][j]=min(\prod_{p[k]|p[i]}f[k][j-1]*prime[j]^{p[d]/p[k]-1})
f[i][j]=min(∏p[k]∣p[i]f[k][j−1]∗prime[j]p[d]/p[k]−1)
这个你发现与加减法无关,取对数运算即可。
然后你再还原回去,写个高精度乘单精度。
#include <cmath>
#include <cstdio>
#include <cstring>
#define eps 1e-5
using namespace std;
double _min(double x, double y) {return x < y ? x : y;}
const int P[17] = {0, 2, 3, 5, 7, 11, 13, 17, 19, 23, 29, 31, 37, 41, 43, 47, 53};
int a[110000];
double f[510][29], Log[20];
int plen, p[510];
void mul(int x) {
for(int i = 1; i <= a[0]; i++) a[i] *= x;
for(int i = 1; i <= a[0]; i++) {
a[i + 1] += a[i] / 10;
a[i] %= 10;
} while(a[a[0] + 1]) a[0]++, a[a[0] + 1] += a[a[0]] / 10, a[a[0]] %= 10;
}
int main() {
int n; scanf("%d", &n);
for(int i = 2; i <= n; i++) if(n % i == 0) p[++plen] = i;
p[0] = 1;
for(int i = 1; i <= 16; i++) Log[i] = log(P[i]), f[0][i] = 0;
for(int i = 1; i <= plen; i++) {
for(int j = 1; j <= 16; j++) f[i][j] = 999999999;
for(int j = 0; j < i; j++) if(p[i] % p[j] == 0){
double u = p[i] / p[j];
for(int k = 2; k <= 16; k++) {
f[i][k] = _min(f[i][k], f[j][k - 1] + Log[k - 1] * (u - 1));
}
}
} a[0] = 1; a[1] = 1;
int o = 1;
for(int i = 2; i <= 16; i++) if(f[plen][i] < f[plen][o]) o = i;
for(int i = plen, next; i >= 1; i = next) {
for(next = 0; p[i] % p[next] || f[i][o] < f[next][o - 1]
+ Log[o - 1] * (p[i] / p[next] - 1) - eps; ++next);
for(int j = 1; j < p[i] / p[next]; j++) mul(P[o - 1]);
o--;
} for(int i = a[0]; i >= 1; i--) printf("%d", a[i]);
return 0;
}