结构体的声明
struct tag
{
member-list;
}variable-list;
#include <stdio.h>
struct Stu
{
char name[20];//名字
int age;//年龄
char sex[8];//性别
float score;
}s1,s2,s3;//s1,s2,s3是通过struct Stu类型创建的全局变量
int main()
{
struct Stu s4;
struct Stu s5;//s4,s5 是局部变量
typedef struct Stu Stu; //类型重定义/重命名
Stu s6;
return 0;
}
结构成员的类型
结构的成员可以是标量、数组、指针,甚至是其他结构体。
结构体变量的定义和初始化
有了结构体类型,那如何定义变量,其实很简单。
struct Point
{
int x;
int y;
}p1;//声明类型的同时定义变量p1
struct Point p2;//定义结构体变量p2
//初始化:定义变量的同时赋初值
struct Point p3 = { 10,20 };
struct Stu
{
char name[15];
int age;
};
struct Stu s = { "zhangsan",20 };//初始化
struct Node
{
int data;
struct Point p;
char arr[10]; //结构体嵌套
}n1 = { 10,{4,5},20};
结构体成员访问
结构体变量访问成员 结构变量的成员是通过点操作符(.)访问的。点操作符接受两个操作数。 例
如:
#include <stdio.h>
struct Point
{
int x;
int y;
}p1;
struct S
{
char c;
struct Point sp;
double d;
char arr[20];
};
int main()
{
struct Point p = { 100,200 };
struct S ss = { 'w',{100,20},5.5,"hello" };
printf("%c\n", ss.c);
printf("%d %d\n", ss.sp.x, ss.sp.y);
printf("%lf\n", ss.d);
printf("%s\n", ss.arr);
return 0;
}
运行截图如下
用函数形式
#include <stdio.h>
struct Point
{
int x;
int y;
}p1;
struct S
{
char c;
struct Point sp;
double d;
char arr[20];
};
void print1(struct S s)
{
printf("%c\n", s.c);
printf("%d %d\n", s.sp.x, s.sp.y);
printf("%lf\n", s.d);
printf("%s\n", s.arr);
}
int main()
{
struct Point p = { 100,200 };
struct S ss = { 'w',{100,20},5.5,"hello" };
print1(ss);
return 0;
}
调用函数创建了临时变量s
结构体传参
#include <stdio.h>
struct Point
{
int x;
int y;
}p1;
struct S
{
char c;
struct Point sp;
double d;
char arr[20];
};
void print1(struct S *s)
{
printf("%c\n", s->c);
printf("%d %d\n", s->sp.x, s->sp.y);
printf("%lf\n", s->d);
printf("%s\n", s->arr);
}
int main()
{
struct Point p = { 100,200 };
struct S ss = { 'w',{100,20},5.5,"hello" };
print1(&ss);
return 0;
}
上面的 print1 和 print2 函数哪个好些?
答案是:首选print2函数。 原因:
函数传参的时候,参数是需要压栈的。 如果传递一个结构体对象的时候,结构体过大,参数压栈
的的系统开销比较大,所以会导致性能的下降。
结论: 结构体传参的时候,要传结构体的地址。
结构体成员访问:
结构体变量.结构体成员
结构体变量->结构体成员