套路
文件名: road.cpp(pas) 时间限制: 1s 空间限制: 512MB
题目描述:
给出一个 N 个点的有向图,每个点的出度恰好为一。
现在希望给这 N 条边重定向,求图中不出现环的方案数(对 109 + 7 取模)。
输入格式:
第一行一个正整数 N。
第二行 N 个正整数 Xi,表示存在一条有向边从 i 指向 Xi。(老师本来这地方写错了,坑的我好惨)
输出格式:
一行,一个整数 Ans,表示定向后不出现环的方案数。
样例读入:
5
2 3 1 5 4
样例输出:
12
数据范围:
对于 30% 的数据,保证 N ⩽ 20
对于 60% 的数据,保证 N ⩽ 1000
对于 100% 的数据,保证 N ⩽ 10^5
分析:先Tarjan,对于每个环中的边,可以反转可以不反转,于是乎有
2^n中方案(假设有n条边),然后需要减去全部翻转和全部不翻转的两种情况,,多个环之间的方案相乘,最后在乘以 2 的树边次方【每条树边有两种和合法状态】。
#include<iostream>
#include<cstring>
#include<cstdio>
#include<algorithm>
#include<stack>
using namespace std;
#define MAXN 100005
#define LL long long
#define Mod 1000000007
int head[MAXN],n,m,input[MAXN],tot;
bool vis[MAXN],exist[MAXN];
struct Edge{ int to,next; }e[MAXN<<1];
int dfn[MAXN],low[MAXN],belong[MAXN],cur,visx,siz[MAXN];
inline void read(int &x){
x=0; int f=1; char c=getchar();
while(c>'9'||c<'0'){ if(c=='-')f=-1; c=getchar(); }
while(c>='0'&&c<='9'){ x=x*10+c-'0'; c=getchar(); } x*=f;
}
void Add_Edge(int u,int v){
e[++tot].to=v,e[tot].next=head[u],head[u]=tot;
}
stack<int> st;
void Tarjan(int u){
dfn[u]=low[u]= ++visx;
st.push(u),exist[u]=true;
for(int i=head[u];i;i=e[i].next){
int v=e[i].to;
if(!dfn[v]){ Tarjan(v);low[u]=min(low[u],low[v]); }
else if(exist[v]) low[u]=min(low[u],dfn[v]);
}
int x=-1;
if(low[u]==dfn[u]){
++cur;
do{
x=st.top();st.pop(),siz[cur]++;
belong[x]=cur;exist[x]=false;
}while(x!=u);
}
}
LL calc(int p){//2^p
LL ret=1,a=2;
while(p){
if(p&1) ret = (ret * a) % Mod;
a = (a * a) % Mod,p >>= 1;
}
return ret-2;
}
int main(int argc,char *argv[]){
freopen("road.in","r",stdin);
freopen("road.out","w",stdout);
read(n);
for(int x,i=1;i<=n;++i) read(x),Add_Edge(i,x);
LL Ans = 1;int last = 1;
for(int i=1;i<=n;++i)
if(!dfn[i]){
Tarjan(i);// 记得 一次Tarjan并不一定只 产生一个新的cur 这地方自己把自己坑了
for(int j=last; j<=cur; ++j)
if(siz[j] > 1) Ans = Ans * calc(siz[j]) % Mod;
else Ans = Ans * 2 % Mod;// 树边 情况
last = cur + 1;
}
printf("%I64d\n",Ans);
fclose(stdin); fclose(stdout);
return 0;
}
exLCS
文件名: lcs.cpp(pas) 时间限制: 1s 空间限制: 512MB
题目描述:
给出两个仅有小写字母组成的字符串 str1 和 str2,试求出两个串的最长公共子序列。
公共子序列定义如下:
若有 a1 < a2 < · · · < ak 和 b1 < b2 < · · · < bk,满足
str1[ai] = str2[bi]; 8i 2 f1; 2; 3; · · · ; kg;
则称找到了一个长度为 k 的公共子序列。
输入格式:
第一行一个字符串 str1。
第二行一个字符串 str2。
输出格式:
一行,一个整数,表示 str1 与 str2 的最长公共子序列的长度。
样例读入:
abdcba
abafdsfa
样例输出:
4
样例解释:
如果字符串从 0 开始标号,可以验证 fang = f0; 1; 2; 5g, fbng = f0; 1; 4; 7g 是满足要求
的方案。
数据范围:
对于 10% 的数据,保证 jstr1j ⩽ 10; jstr2j ⩽ 10
对于 30% 的数据,保证 jstr1j ⩽ 20; jstr2j ⩽ 30
对于 60% 的数据,保证 jstr1j ⩽ 1000; jstr2j ⩽ 1000
对于 100% 的数据,保证 jstr1j ⩽ 1000; jstr2j ⩽ 10^6
说不清楚的来张图,哈哈
#include<iostream>
#include<cstring>
#include<cstdio>
#include<algorithm>
using namespace std;
#define MAXN 1010
#define MAXM 1000010
const int INF = 1e9;
char a[MAXN],b[MAXM];
int f[MAXN][MAXN],nxt[MAXM][26],n,m;
void solve() {
f[0][1] = nxt[0][a[0] - 'a'];
for(int i=0; i<=n; ++i) f[i][0] = -1;
for(int i=0; i<n-1; ++i)
for(int j=0; j<=n && f[i][j] < INF; ++j){
f[i + 1][j] = min(f[i + 1][j], f[i][j]);
if(j < n)
f[i + 1][j + 1] = min(f[i + 1][j + 1],nxt[f[i][j] + 1][a[i + 1] - 'a']);
}
}
int main(int argc,char *argv[]){
freopen("lcs.in","r",stdin);
freopen("lcs.out","w",stdout);
scanf("%s%s", a, b);
n = strlen(a), m = strlen(b);
for(int i=0; i<=n; ++i)
for(int j=0; j<=n; ++j) f[i][j] = INF;
for(int i=0; i<26; ++i) nxt[m][i] = INF;
for(int i=m-1; i>=0; --i){
memcpy(nxt[i],nxt[i + 1],sizeof(nxt[i]));
nxt[i][ b[i] - 'a' ] = i;
}
solve();
int Ans = 0;
for(int i=n; i; --i)
if(f[n - 1][i] < INF) {
Ans = i;
break;
}
printf("%d\n", Ans);
fclose(stdin); fclose(stdout);
return 0;
}
考虑朴素 DP,记 f(i; j) 表示 str1 匹配到了第 i 位, str2 匹配到了第 j 位,的最长公共子序列长度,那么我们有如下递推关系:
f(i,j) = max{ f(i-1,j),f(i,j-1), f(i-1,j-1)+1[ If str1[i] = str2[j] ] }
该 DP 时间复杂度和空间复杂度均为 O(|str1| |str2|)。
由于 str2 较长,考虑改变 DP 的角度。
显然:最长公共子序列长度一定<= |str1|
记 g(i, j) 表示 str1 匹配到了第 i 位,最长公共子序列长度为 j 时, str2 可能匹配到的最左边的下标,那么我们有如下递推关系:
g(i,j)=min{ g(i-1,j),next( g(i-1,j-1) ,str1[i] ) }
其中, next(i, ch) 表示 str2 第 i 位后第一个字母 ch 出现的位置。
该 DP 的时间复杂度为 O(|str1|^2),空间复杂度为 O(|str1|^2 + |str2| × 26)。
这种换维度的思想不错,非常值得学习
#include<iostream>
#include<cstring>
#include<cstdio>
#include<algorithm>
using namespace std;
#define MAXN 1010
#define MAXM 1000010
const int INF = 1e9;
char a[MAXN],b[MAXM];
int f[MAXN][MAXN],nxt[MAXM][26],n,m;
void solve() {
f[0][1] = nxt[0][a[0] - 'a'];
for(int i=0; i<=n; ++i) f[i][0] = -1;
for(int i=0; i<n-1; ++i)
for(int j=0; j<=n && f[i][j] < INF; ++j){
f[i + 1][j] = min(f[i + 1][j], f[i][j]);
if(j < n)
f[i + 1][j + 1] = min(f[i + 1][j + 1],nxt[f[i][j] + 1][a[i + 1] - 'a']);
}
}
int main(int argc,char *argv[]){
freopen("lcs.in","r",stdin);
freopen("lcs.out","w",stdout);
scanf("%s%s", a, b);
n = strlen(a), m = strlen(b);
for(int i=0; i<=n; ++i)
for(int j=0; j<=n; ++j) f[i][j] = INF;
for(int i=0; i<26; ++i) nxt[m][i] = INF;
for(int i=m-1; i>=0; --i){
memcpy(nxt[i],nxt[i + 1],sizeof(nxt[i]));
nxt[i][ b[i] - 'a' ] = i;
}
solve();
int Ans = 0;
for(int i=n; i; --i)
if(f[n - 1][i] < INF) {
Ans = i;
break;
}
printf("%d\n", Ans);
fclose(stdin); fclose(stdout);
return 0;
}
关于T3
呵呵,很恶心的一个转魔方,题面还写错了,不想整理了,滚粗吧。