1.代码区:由操作系统进行管理,存放函数体的二进制代码(存放CPU的机器指令)。
特点:1.代码区共享,目的是对于频繁被执行的程序,内存中只需要存一份即可。
2.代码是只读的,目的是防止程序意外修改了它的指令。
全局区:存放全局变量,静态变量,常量。程序结束后由系统释放。
测试代码如下:(注:黑马程序员原创)
#include <iostream>
using namespace std;
//全局变量
int g_a = 10;
int g_b = 10;
//const修饰的全局常量
const int c_g_a = 10;
const int c_g_b = 10;
int main() {
//局部变量
int a = 10;
int b = 10;
//打印地址
cout << "局部变量a地址为: " << (int)&a << endl;
cout << "局部变量b地址为: " << (int)&b << endl;
cout << "全局变量g_a地址为: " << (int)&g_a << endl;
cout << "全局变量g_b地址为: " << (int)&g_b << endl;
//静态变量
static int s_a = 10;
static int s_b = 10;
cout << "静态变量s_a地址为: " << (int)&s_a << endl;
cout << "静态变量s_b地址为: " << (int)&s_b << endl;
cout << "字符串常量地址为: " << (int)&"hello world" << endl;
cout << "字符串常量地址为: " << (int)&"hello world1" << endl;
cout << "全局常量c_g_a地址为: " << (int)&c_g_a << endl;
cout << "全局常量c_g_b地址为: " << (int)&c_g_b << endl;
//const修饰的局部变量
const int c_l_a = 10;
const int c_l_b = 10;
cout << "局部常量c_l_a地址为: " << (int)&c_l_a << endl;
cout << "局部常量c_l_b地址为: " << (int)&c_l_b << endl;
system("pause");
return 0;
}
结论:全局区与非全局区的存储的数据相距很远。
3.栈区: 由编译器自动分配释放,存放函数的参数值,局部变量等。
注意事项: 不要返回局部变量的地址,栈区开辟的地址由编译器自动释放。
该段代码在子函数中执行完了一个p = func();函数以后,在主函数中无法再次打印。由于数组定义在栈区,地址上的常量值已经被释放了,因此打印出来乱码。
4.堆区:用于动态内存分配。一般由程序员手动分配释放(动态内存申请与释放)若程序员不释放,程序结束时可能由操作系统回收。
注:C++中主要利用new关键字开辟堆区。
#include <iostream>
using namespace std;
int* func()
{
int* a = new int(10);
return a;
}
int main(void) {
int* p;
p = func();
cout << *p << endl;
system("pause");
return 0;
}
结果如下:
如何理解?
将栈区中的地址开辟到了堆区,在主函数中执行后不会被系统释放。
引申new运算符的用法
程序员通过使用delete运算符手动释放堆区中的数据,后面再次想要输出*p收到来自编辑器的警告。
2.用new运算符开辟数组。
#include <iostream>
using namespace std;
void test() {
/*利用new创建数组*/
int* arr = new int[10];
for (int i = 0; i < 10; i++) {
arr[i] = i+1;
}
for (int i = 0; i < 10; i++) {
cout << arr[i] << endl;
}
/*利用delete释放数组*/
delete[] arr;
}
int main() {
test();
}
第一次编写时间2023年3月12日。
//不积小流,无以成江海。不积跬步,无以至千里。//