- 这不是水题?
- 啊,写完了。等等,可以连击??!
- 连击也好处理。用同一列的更新自己就好。
- 啊,又快写完了。等等,我这样倒着推,又用的是滚动数组,好像难以确定游戏失败时最多飞越多少个管道间隙……
- 嗯,重写。WA,70分,挂成暴力DP了。让我来面向数据调试……
- 为了省一个循环,我竟然同时更新向上、向下……
- 改正。CE两次。咦,怎么还是70分?这次WA的测试点有所不同。
- 再次面向数据……高度为m时,只考虑了“1次越界”、“1+次正好”,而忽略了“连击越界”。
- 85分了!怎么和本机运行结果不一样?数组开小了1。
- 95分。这是什么鬼?
- 一天都在想这是怎么回事。第16个测试点,答案是“0 142”,我输出“0 141”。怎么会少1呢?
- 写个暴力吧。靠!我的暴力DP也输出“0 141”!
- 读了很多遍题,确认题意没搞错。
- 晚上,又写了个暴力,还是输出“0 141”。在数据和vfk的代码的帮助下,我发现找到的第一个无法通过的管道间隙是正确的。在那之前,有142个管道,但这一版暴力怎么返回141呢?
- 原来,我统计的是0~i-1有多少个管道间隙,还没更新i-1就break了。
- 那优化后的DP是哪里错的呢?我发现
col
变量计的是最后一个能通过的列,但是我写着写着就把它当成了第一个不能通过的列。一个等号引发的血案。 - 在AC之前,又WA一次。原因是我加了句
if (col != i) break;
,后面判无解没改,还是把now
扫一遍。
下面是参考vfk的代码,借鉴了一些好的写法的实现。比如min_element
这个函数。
想起LTY学长的《混分导论》里写道,想AC看吕教主的代码去。
#include <cstdio>
#include <algorithm>
using namespace std;
const int MAX_N = 10000, MAX_M = 1000, INF = 0x3f3f3f3f;
int n, m, u[MAX_N], d[MAX_N], l[MAX_N+1], h[MAX_N+1], f[2][MAX_M+1];
inline bool in(int j, int i)
{
return j < h[i] && j > l[i];
}
int* dp(int& cnt)
{
int* now = f[1], * pre = f[0], x, y;
cnt = 0;
for (int i = 1; i <= n; ++i) {
swap(now, pre);
for (int j = 1; j <= m; ++j) {
x = j-u[i-1];
now[j] = min(x > 0 ? now[x] : INF, in(x, i-1) ? pre[x] : INF) + 1;
}
for (int j = max(m-u[i-1], l[i-1])+1; j <= m; ++j)
now[m] = min(now[m], min(now[j], j < h[i-1] ? pre[j] : INF) + 1);
for (int j = 1; j <= m; ++j) {
y = j+d[i-1];
now[j] = min(now[j], in(y, i-1) ? pre[y] : INF);
}
bool flag = false;
for (int j = l[i]+1; j < h[i]; ++j)
flag = flag || now[j] < INF;
if (!flag)
break;
if (h[i] <= m)
++cnt;
}
return now;
}
int main()
{
int k;
scanf("%d %d %d", &n, &m, &k);
for (int i = 0; i <= n; ++i)
h[i] = m+1;
for (int i = 0; i < n; ++i)
scanf("%d %d", &u[i], &d[i]);
for (int i = 0; i < k; ++i) {
int p, a, b;
scanf("%d %d %d", &p, &a, &b);
l[p] = a;
h[p] = b;
}
int cnt, * ret = dp(cnt);
if (cnt == k)
printf("1\n%d\n", *min_element(ret+1, ret+m+1));
else
printf("0\n%d\n", cnt);
return 0;
}
Think twice, code once.