稍有常识的人都会看出一个
O(n2)
的dp。
dp[i]=minj=0i−1dp[j]+|s[i]−s[j]+i−j−1−l|p
然后可以打表找规律发现决策具有单调性,于是可以用队列维护每个位置可以作为最优点更新的区间。左端出界之后删掉,右端新加入位置之后删掉已不是最优的决策。注意在临界的一段需要二分,所以复杂度 O(nlogn) 。
#include<cstdio>
#include<cstring>
#include<algorithm>
using namespace std;
#define LD long double
#define LL long long
const int maxn=100010;
char s[35];
int n,l,p,quep[maxn],quel[maxn],quer[maxn],a[maxn];
LD dp[maxn];
LD pow(LD x)
{
LD ret=1;
for (int i=1;i<=p;i++) ret*=x;
return ret;
}
LD get(int j,int i)
{
return dp[j]+pow(abs(a[i]-a[j]+i-j-1-l));
}
void solve()
{
int hd,tl,L,R,mid;
scanf("%d%d%d",&n,&l,&p);
for (int i=1;i<=n;i++)
{
scanf("%s",s);
a[i]=a[i-1]+strlen(s);
}
hd=tl=1;
quel[1]=1;
quer[1]=n;
quep[1]=0;
for (int i=1;i<=n;i++)
{
dp[i]=get(quep[hd],i);
if (quer[hd]==i) hd++;
else quel[hd]=i+1;
while (hd<=tl)
if (get(quep[tl],quel[tl])>=get(i,quel[tl])) tl--;
else
{
L=quel[tl];
R=quer[tl]+1;
while (L<R)
{
mid=(L+R)/2;
if (get(quep[tl],mid)>=get(i,mid)) R=mid;
else L=mid+1;
}
quer[tl]=L-1;
if (L<=n)
{
tl++;
quep[tl]=i;
quel[tl]=L;
quer[tl]=n;
}
break;
}
if (hd>tl)
{
quep[++tl]=i;
quel[tl]=i+1;
quer[tl]=n;
}
}
if (dp[n]>1e18) printf("Too hard to arrange\n");
else printf("%lld\n",(LL)(dp[n]+0.5));
}
int main()
{
int T;
scanf("%d",&T);
while (T--)
{
solve();
printf("--------------------\n");
}
}