样例1输入:
2 3 5
样例1输出:
0
样例2输入:
15 11 29
样例2输出:
25
分析:好久没有做过分析讨论的题目了,梦回高中!分析过程懒得打字了,直接写到纸上了:
唯一需要注意的一点是我们计算f(m-1)*f(k)时对于k为偶数的情况为f(m)-f(m-k),但是如果要是k=1并且m等于2,那么就有f(2)-f(1)=0,由于我们要计算的是(f(n+2)-1)%f(m)%p,如果要是f(n+2)%f(m)=0,那么(f(n+2)-1)%f(m)的结果应该是f(m)-1,虽然在对f(m)的模运算下结果也可以等于-1,但是因为我们后续要对p取模,而在两种模运算下-1的值是不同的,所以这个地方需要着重讨论一下。
细节见代码:
#include<cstdio>
#include<iostream>
#include<algorithm>
#include<cstring>
#include<map>
#include<queue>
#include<vector>
#include<cmath>
using namespace std;
typedef long long ll;
ll n,m,p;
ll b[3][3],ans[3][3];
ll qmul(ll a,ll b)
{
ll ans=0;
while(b)
{
if(b&1) ans=(ans+a)%p;
b>>=1;
a=(a+a)%p;
}
return ans;
}
void mul1()
{
ll c[3][3]={0,0,0,0,0,0,0,0,0};
for(int k=1;k<=2;k++)
for(int i=1;i<=2;i++)
for(int j=1;j<=2;j++)
c[i][j]=(c[i][j]+qmul(ans[i][k],b[k][j]))%p;
for(int i=1;i<=2;i++)
for(int j=1;j<=2;j++)
ans[i][j]=c[i][j];
}
void mul2()
{
ll c[3][3]={0,0,0,0,0,0,0,0,0};
for(int k=1;k<=2;k++)
for(int i=1;i<=2;i++)
for(int j=1;j<=2;j++)
c[i][j]=(c[i][j]+qmul(b[i][k],b[k][j]))%p;
for(int i=1;i<=2;i++)
for(int j=1;j<=2;j++)
b[i][j]=c[i][j];
}
ll f(ll t)//返回斐波那契数列第t项
{
if(t==0) return 0;
if(t<=2) return 1;
t-=2;
ans[1][1]=ans[2][2]=1;
ans[1][2]=ans[2][1]=0;
b[1][1]=b[1][2]=b[2][1]=1;
b[2][2]=0;
while(t)
{
if(t&1) mul1();
t>>=1;
mul2();
}
return (ans[1][1]+ans[2][1])%p;
}
ll mul(ll m,ll k)//(f(m-1)*f(k)-1)modf(m)
{
if(k%2) return f(m-k)-1;
else//不能使得res等于-1,也就是f(m)=f(m-r)的情况,因为此时是在modf(m)的情况下运算
{
if(k==0||m==2&&m-k==1) return f(m)-1;
else return f(m)-f(m-k)-1;
}
}
int main()
{
while(cin>>n>>m>>p)
{
n+=2;
ll k=n/m,r=n%m;
ll res;
if(m&1)
{
if(k%2==0)
{
if(k%4==0)
res=f(r==0?m:r)-1;
else
{
if(m==2&&r==1) res=f(m)-1;
else
res=f(m)-f(r)-1;
}
}
else
{
if((k-1)%4==0)
res=mul(m,r);
else
{
if(r&1)
{
if(m==2&&r==1) res=f(m)-1;//不能使得res等于-1,也就是f(m)=f(m-r)的情况,因为此时是在modf(m)的情况下运算
else res=f(m)-f(m-r)-1;
}
else
res=f(m-r)-1;
}
}
}
else
{
if(k%2==0)
res=f(r==0?m:r)-1;
else
res=mul(m,r);
}
printf("%lld\n",(res%p+p)%p);
}
return 0;
}