指针:的来由是因为通过一个存储单位的地址来存取该存储单元是困难的,所以引入指针这个新的类型数据。
指针的特点:其值代表存储单元的地址。
其型代表指针所指存储单元占用多少个连续字节内存单元。
不同类型的指针变量所分配的内存单元大小相等(32位pc机中占4个字节)。
指针分类:常量指针,变量指针和函数指针。
数组名 是数组首元素的起始地址,但不是数组的起始地址。
指针数组:是一个普通的数组。 type* pArray [n]; 例:float* a[3];
1,指针数组中每个 元素为一个指针。
2,type*为数组中每个元素的类型。
3,pArray为数组名。
4,n为数组大小。
#include <stdio.h>
#include <string.h>
int lookup_keyword(const char* key, const char* table[], const int size)
{
int ret = -1;
int i = 0;
for(i=0; i<size; i++)
{
if( strcmp(key, table[i]) == 0 )
{
ret = i;
break;
}
}
return ret;
}
#define DIM(a) (sizeof(a)/sizeof(*a))
int main()
{
const char* keyword[] = {
"do",
"for",
"if",
"register",
"return",
"switch",
"while",
"case",
"static"
};
printf("%d\n", lookup_keyword("return", keyword, DIM(keyword)));
printf("%d\n", lookup_keyword("main", keyword, DIM(keyword)));
}
打印结果:4;
-1;
数组指针:数组指针用于指向一个数组。
通过将取地址符&作用于数组可以得到数组的起始地址。
1,可通过数组类型定义数组指针:ArrayType* pointer;
2,也可以直接定义一个数组指针:
type(*pointer)[n]
pointer 数组指针变量名。
type为指向的数组的类型。
n为指向数组的大小。
#include <stdio.h>
typedef int(AINT5)[5];
typedef float(AFLOAT10)[10];
typedef char(ACHAR9)[9];
int main()
{
AINT5 a1;
float fArray[10];
AFLOAT10* pf = &fArray;
ACHAR9 cArray;
char(*pc)[9] = &cArray;
char(*pcw)[4] = cArray;
int i = 0;
printf("%d, %d\n", sizeof(AINT5), sizeof(a1));
for(i=0; i<10; i++)
{
(*pf)[i] = i;
}
for(i=0; i<10; i++)
{
printf("%f\n", fArray[i]);
}
printf("%0X, %0X, %0X\n", &cArray, pc+1, pcw+1);
}
打印结果:20,20
1,000000
2,000000
3,000000
4,000000
5,000000
6,000000
7,000000
8,000000
9,000000
BFE7CADEF , BFE7CAE8,BFE7CADE3
数组说到底它还是一个数组,数组指针它实际就是指针。