一、何为多态
什么是多态呢?
通常来说,是多种形态;
具体来说,在完成某个行为时,不同的对象去完成时会产生不同的状态
就像动物都会吃饭,但是不同的动物吃的食物并不同,狗吃狗粮、猫吃猫粮等等
多态实现的条件
多态实现要满足三个条件,缺一不可:
- 必须在继承体系下
- 子类必须要对父类中方法进行重写
- 通过父类的引用调用重写的方法
我们现在先用动物的例子来简单实现一下多态
public class Animal {
public String name;
public int age;
public Animal(String name, int age) {
this.name = name;
this.age = age;
}
public void eat(){
System.out.println(name + "正在吃饭");
}
public void show(){
System.out.println(name + "正在跑");
}
}
public class Cat extends Animal{
public Cat(String name, int age) {
super(name, age);
}
@Override
public void eat() {
System.out.println(name + "正在吃小鱼干");
}
@Override
public void show() {
System.out.println(name + "正在喵喵叫");
}
}
public class Dog extends Animal{
public Dog(String name, int age) {
super(name, age);
}
@Override
public void eat() {
System.out.println(name + "正在吃骨头");
}
@Override
public void show() {
System.out.println(name + "正在汪汪叫");
}
}
public class Test {
public static void eat(Animal a){
a.eat();
}
public static void show(Animal a){
a.show();
}
public static void main(String[] args) {
Dog dog = new Dog("旺财",1);
Cat cat = new Cat("花花",2);
eat(dog);
show(dog);
System.out.println("------------------");
eat(cat);
show(cat);
}
}
多态的优缺点
多态的优点
1.能够降低代码的 "圈复杂度", 避免使用大量的 if - else
(圈复杂度是一种描述一段代码复杂程度的方式。一段代码如果平铺直叙,那么就比较简单容易理解; 而如果有很多的条件分支或者循环语句,就认为理解起来更复杂)
2.可扩展能力更强
多态的缺点
代码的运行效率低
1.属性没有多态性
(当父类和子类都有同名属性的时候,通过父类引用,只能引用父类自己的成员属性)
2.构造方法没有多态性
二、何为重写
重写(override):也称为覆盖。重写是子类对父类非静态、非private修饰,非final修饰,非构造方法等的实现过程进行重新编写, 返回值和形参都不能改变
方法重写的规则:
- 子类在重写父类的方法时,一般必须与父类方法原型一致: 返回值类型 方法名 (参数列表) 要完全一致
- 被重写的方法返回值类型可以不同,但是必须是具有父子关系的
- 访问权限不能比父类中被重写的方法的访问权限更低
- 父类被static、private修饰的方法、构造方法都不能被重写。
- 重写的方法, 可以使用 @Override 注解来显式指定
区别点 | 重写 | 重载 |
参数列表 | 一定不能修改 | 必须修改 |
返回类型 | 一定不能修改 | 可以修改 |
访问限定符 | 一定不能做更严格的限制 | 可以修改 |
三、向上转型与向下转型
(一)向上转型
向上转型:实际就是创建一个子类对象,将其当成父类对象来使用
语法格式:
父类类型 对象名 = new 子类类型()
public class Animal {
public String name;
public int age;
public Animal(String name, int age) {
this.name = name;
this.age = age;
}
public void eat(){
System.out.println(name + "正在吃饭");
}
public void show(){
System.out.println(name + "正在跑");
}
}
public class Cat extends Animal{
public Cat(String name, int age) {
super(name, age);
}
@Override
public void eat() {
System.out.println(name + "正在吃小鱼干");
}
@Override
public void show() {
System.out.println(name + "正在喵喵叫");
}
}
public class Dog extends Animal{
public Dog(String name, int age) {
super(name, age);
}
@Override
public void eat() {
System.out.println(name + "正在吃骨头");
}
@Override
public void show() {
System.out.println(name + "正在汪汪叫");
}
public void run(){
System.out.println(name + "正在奔跑");
}
}
public class Test {
public static void eat(Animal a){
a.eat();
}
public static void show(Animal a){
a.show();
}
public static void main(String[] args) {
Animal dog = new Dog("旺财",1);
Animal cat = new Cat("花花",2);
eat(dog);
show(dog);
//dog.run();
System.out.println("------------------");
eat(cat);
show(cat);
}
}
向上转型
优点:让代码实现更简单灵活。
缺陷:不能调用到子类特有的方法。
(二)向下转型
public class Animal {
public String name;
public int age;
public Animal(String name, int age) {
this.name = name;
this.age = age;
}
public void eat(){
System.out.println(name + "正在吃饭");
}
public void show(){
System.out.println(name + "正在跑");
}
}
public class Cat extends Animal{
public Cat(String name, int age) {
super(name, age);
}
@Override
public void eat() {
System.out.println(name + "正在吃小鱼干");
}
@Override
public void show() {
System.out.println(name + "正在喵喵叫");
}
}
public class Dog extends Animal{
public Dog(String name, int age) {
super(name, age);
}
@Override
public void eat() {
System.out.println(name + "正在吃骨头");
}
@Override
public void show() {
System.out.println(name + "正在汪汪叫");
}
public void run(){
System.out.println(name + "正在奔跑");
}
}
public class Test2 {
public static void main(String[] args) {
Cat cat = new Cat("咪咪",1);
Dog dog = new Dog("小黄",1);
//向上转型
Animal animal = cat;
animal.eat();
animal = dog;
animal.eat();
//向下转型
//直接强转
dog = (Dog) animal;
dog.run();
cat = (Cat) animal;
cat.show();
}
}
我们也可以利用instanceof进行转换
public class Test2 {
public static void main(String[] args) {
Cat cat = new Cat("咪咪",1);
Dog dog = new Dog("小黄",1);
//向上转型
Animal animal = cat;
animal.eat();
animal = dog;
animal.eat();
//向下转型
if (animal instanceof Dog){
dog = (Dog) animal;
dog.run();
}
if (animal instanceof Cat){
cat = (Cat) animal;
cat.show();
}
}
}
向下转型用的比较少,而且不安全,万一转换失败,运行时就会抛异常。
Java中为了提高向下转型的安全性,引入了 instanceof ,如果该表达式为true,则可以安全转换
四、静态绑定与动态绑定
静态绑定:也称为前期绑定(早绑定),即在编译时,根据用户所传递实参类型就确定了具体调用那个方法。典型代表方法重载。
动态绑定:也称为后期绑定(晚绑定),即在编译时,不能确定方法的行为,需要等到程序运行时,才能够确定具体调用那个类的方法。
注:
"用尽量简单的方式使对象进入可工作状态", 尽量不要在构造器中调用方法(如果这个方法被子类重写, 就会触发动态绑定, 但是此时子类对象还没构造完成), 可能会出现一些隐藏的但是又极难发现的问题