Definitions
μ
:
C
→
R
+
∪
{
∞
}
\mu:\mathcal{C}\to\mathbb{R}_+\cup\{\infty\}
μ:C→R+∪{∞}
DEF
-
μ
\mu
μ is continuous from below at E if
∀
{
E
i
}
i
≥
1
,
E
i
∈
C
,
E
n
↑
E
\forall \{E_i\}_{i\ge1},E_i \in\mathcal{C}, E_n\uparrow E
∀{Ei}i≥1,Ei∈C,En↑E and
μ ( E n ) → μ ( E ) \mu(E_n)\to\mu(E) μ(En)→μ(E)
- E n ↑ E E_n\uparrow E En↑E means E n ⊆ E n + 1 E_n\subseteq E_{n+1} En⊆En+1 and ∪ i ≥ 1 E i = E \cup_{i\ge1}E_i = E ∪i≥1Ei=E
- μ ( E n ) → μ ( E ) \mu(E_n)\to\mu(E) μ(En)→μ(E) means μ ( E ) = lim n → ∞ μ ( E n ) \mu(E)=\lim_{n\to\infty}\mu(E_n) μ(E)=limn→∞μ(En)
-
μ
\mu
μ is continuous from above at E if
∀
{
E
i
}
i
≥
1
,
E
i
∈
C
,
E
n
↓
E
,
and
∃
n
0
,
s
.
t
.
μ
(
E
n
0
)
<
∞
\forall \{E_i\}_{i\ge1},E_i \in\mathcal{C}, E_n\downarrow E, \text{ and } \exists n_0, s.t.\mu(E_{n_0})<\infty
∀{Ei}i≥1,Ei∈C,En↓E, and ∃n0,s.t.μ(En0)<∞ and
μ ( E n ) → μ ( E ) \mu(E_n)\to\mu(E) μ(En)→μ(E)
- E n ↓ E E_n\downarrow E En↓E means E n ⊇ E n + 1 E_n\supseteq E_{n+1} En⊇En+1 and ∩ i ≥ 1 E i = E \cap_{i\ge1}E_i = E ∩i≥1Ei=E
- To illustrate the “finiteness starting from some index condition”, consider E n : = [ n , ∞ ) E_n:=[n,\infty) En:=[n,∞), then E n ↓ ∅ E_n\downarrow\empty En↓∅ yet μ ( E n ) ↛ 0 \mu(E_n)\nrightarrow0 μ(En)↛0
LEMMA
A
\mathscr{A}
A is an algebra,
μ
\mu
μ is additive
(1)
μ
\mu
μ is sigma-additive
⇒
μ
\Rightarrow\mu
⇒μ is continuous
(2)
μ
\mu
μ is continuous from below
⇒
μ
\Rightarrow\mu
⇒μ is sigma-additive
(3)
μ
\mu
μ is continuous from above at
∅
and finite
⇒
μ
\empty \text { and finite }\Rightarrow\mu
∅ and finite ⇒μ is sigma-additive
Proof:
(1) sigma-additive ⇒ \Rightarrow ⇒ continuous from below: Suppose ∀ { E i } i ≥ 1 , E i ∈ C , E n ↑ E \forall \{E_i\}_{i\ge1},E_i \in\mathcal{C}, E_n\uparrow E ∀{Ei}i≥1,Ei∈C,En↑E, define F n : = E n \ E n − 1 , n ≥ 2 , F 1 : = E 1 F_n:=E_{n}\backslash E_{n-1},n\ge2, F_1:=E_1 Fn:=En\En−1,n≥2,F1:=E1,
then μ ( E ) = μ ( ∑ i ≥ 1 F i ) = ∑ i ≥ 1 μ ( F i ) = lim n → ∞ ∑ i = 1 n μ ( F i ) = lim n → ∞ μ ( E n ) \mu(E)=\mu(\sum_{i\ge1}F_i)=\sum_{i\ge1}\mu(F_i)=\lim_{n\to\infty}\sum_{i=1}^n \mu(F_i)=\lim_{n\to\infty}\mu(E_n) μ(E)=μ(∑i≥1Fi)=∑i≥1μ(Fi)=limn→∞∑i=1nμ(Fi)=limn→∞μ(En)
(1) sigma-additive ⇒ \Rightarrow ⇒ continuous from above: Suppose ∀ { E i } i ≥ 1 , E i ∈ C , E n ↓ E , μ ( E n 0 ) < ∞ \forall \{E_i\}_{i\ge1},E_i \in\mathcal{C}, E_n\downarrow E,\mu(E_{n_0})<\infty ∀{Ei}i≥1,Ei∈C,En↓E,μ(En0)<∞
Define G 1 : = E n 0 \ E n 0 + 1 G_1:=E_{n_0}\backslash E_{n_0+1} G1:=En0\En0+1
G k : = E n 0 \ E n 0 + k G_k:=E_{n_0}\backslash E_{n_0+k} Gk:=En0\En0+k
∴ G k ↑ E n 0 \ E \therefore G_k\uparrow E_{n_0}\backslash E ∴Gk↑En0\E
∴ μ ( G k ) → μ ( E n 0 \ E ) \therefore \mu(G_k)\to\mu(E_{n_0}\backslash E) ∴μ(Gk)→μ(En0\E) by continuous from below
So μ ( E n 0 \ E ) = lim k → ∞ μ ( E n 0 \ E n 0 + k ) = lim k → ∞ μ ( E n 0 ) − μ ( E n 0 + k ) \mu(E_{n_0}\backslash E)=\lim_{k\to\infty}\mu(E_{n_0}\backslash E_{n_0+k}) = \lim_{k\to\infty}\mu(E_{n_0}) - \mu( E_{n_0+k}) μ(En0\E)=limk→∞μ(En0\En0+k)=limk→∞μ(En0)−μ(En0+k)
(2): ⇒ μ \Rightarrow\mu ⇒μ continuous from below ⇒ μ \Rightarrow\mu ⇒μ is sigma-additive
Let E = ∑ i ≥ 1 E i , E , E k ∈ A E = \sum_{i\ge1}E_i, E, E_k \in\mathscr{A} E=∑i≥1Ei,E,Ek∈A
Observe that μ ( ∑ i = 1 n E i ) = ∑ i = 1 n μ ( E i ) ≤ μ ( E ) \mu(\sum_{i=1}^nE_i)=\sum_{i=1}^n\mu(E_i)\le\mu(E) μ(∑i=1nEi)=∑i=1nμ(Ei)≤μ(E) so ∑ i ≥ 1 μ ( E i ) ≤ μ ( E ) \sum_{i\ge1}\mu(E_i)\le\mu(E) ∑i≥1μ(Ei)≤μ(E) (This holds by additivity)
Let F n = ∑ k = 1 n E i F_n=\sum_{k=1}^nE_i Fn=∑k=1nEi, then F n ↑ E F_n\uparrow E Fn↑E, by continuous from below, μ ( F n ) ↑ μ ( E ) \mu(F_n)\uparrow \mu(E) μ(Fn)↑μ(E).
That is μ ( E ) = lim n → ∞ μ ( F n ) = lim n → ∞ ∑ i = 1 n μ ( E i ) = ∑ i ≥ 1 μ ( E i ) \mu(E)=\lim_{n\to\infty}\mu(F_n)=\lim_{n\to\infty}\sum_{i=1}^n\mu(E_i)=\sum_{i\ge1}\mu(E_i) μ(E)=limn→∞μ(Fn)=limn→∞∑i=1nμ(Ei)=∑i≥1μ(Ei) Thus proved the sigma additivity
(3): μ \mu μ is continuous from above at ∅ and finite ⇒ μ \empty \text { and finite }\Rightarrow\mu ∅ and finite ⇒μ is sigma-additive
Proof: μ \mu μ continuous from above at ∅ \empty ∅, μ ( Ω ) < ∞ \mu(\Omega) <\infty μ(Ω)<∞
Consider E = ∑ i ≥ 1 E i , E , E k ∈ A E = \sum_{i\ge1}E_i, E, E_k \in\mathscr{A} E=∑i≥1Ei,E,Ek∈A
Let F n = ∑ i ≥ n E i ∈ A F_n=\sum_{i\ge n}E_i \in\mathscr{A} Fn=∑i≥nEi∈A as F n = E \ ( ∑ i = 1 n − 1 E i ) F_n=E\backslash(\sum_{i=1}^{n-1}E_i) Fn=E\(∑i=1n−1Ei)
Since F n ↓ ∅ , μ ( F i ) < ∞ F_n\downarrow\empty, \mu(F_i)<\infty Fn↓∅,μ(Fi)<∞ So μ ( F n ) → 0 \mu(F_n)\to0 μ(Fn)→0
μ ( E ) = μ ( ∑ k = 1 n E k ∪ ∑ k > n E k ) = ∑ k = 1 n μ ( E k ) + μ ( F n + 1 ) \mu(E)=\mu(\sum_{k=1}^n E_k \cup \sum_{k>n}E_k)=\sum_{k=1}^n\mu(E_k) +\mu(F_{n+1}) μ(E)=μ(∑k=1nEk∪∑k>nEk)=∑k=1nμ(Ek)+μ(Fn+1) Take limit we get sigma additivity.
Example:
Ω
=
(
0
,
1
)
,
element in alebra is of the form
(
a
,
b
]
,
0
≤
a
<
b
<
1
\Omega=(0,1), \text{ element in alebra is of the form }(a,b], 0\le a<b<1
Ω=(0,1), element in alebra is of the form (a,b],0≤a<b<1
Define
μ
(
(
a
,
b
]
)
=
∞
if
a
=
0
else
b
−
a
\mu((a,b]) = \infty \text{ if } a=0 \text{ else } b-a
μ((a,b])=∞ if a=0 else b−a, we have seen
μ
\mu
μ is additive yet not sigma-additive.
39:30 这个example想说明什么?
Why NOT sigma-additive? Because it is NOT finite!
It is not continuous from above. Consider
E
n
↓
∅
E_n\downarrow \empty
En↓∅,
E
n
=
(
a
n
,
1
,
b
n
,
1
]
∪
(
a
n
,
2
,
b
n
,
2
]
∪
.
.
.
∪
(
a
n
,
k
,
b
n
,
k
]
E_n=(a_{n,1}, b_{n,1}]\cup(a_{n,2}, b_{n,2}]\cup...\cup(a_{n,k}, b_{n,k}]
En=(an,1,bn,1]∪(an,2,bn,2]∪...∪(an,k,bn,k] with
a
n
,
j
<
a
n
,
j
+
1
a_{n,j}<a_{n,j+1}
an,j<an,j+1. Then if
(1)
a
m
,
1
>
0
,
∃
m
a_{m,1} > 0,\exists m
am,1>0,∃m then
μ
\mu
μ is sigma-additive;
(2)
a
m
,
1
=
0
,
∀
m
a_{m,1} = 0,\forall m
am,1=0,∀m
Extension
THM1
S
⊂
S
(
Ω
)
,
μ
:
S
→
R
+
∪
{
∞
}
\mathscr{S}\subset\mathcal{S}(\Omega), \mu:\mathscr{S}\to\mathbb{R}_+\cup\{\infty\}
S⊂S(Ω),μ:S→R+∪{∞} additive
Then
∃
ν
:
a
(
S
)
→
R
+
∪
{
∞
}
\exists\nu:a(\mathscr{S})\to\mathbb{R}_+\cup\{\infty\}
∃ν:a(S)→R+∪{∞}, algebra generated by the semi-algebra, such that
ν
\nu
ν is:
- Additive
- ν ( A ) = μ ( A ) , ∀ A ∈ S \nu(A)=\mu(A),\forall A\in\mathscr{S} ν(A)=μ(A),∀A∈S
- If μ 1 , μ 2 : a ( S ) → R + ∪ { ∞ } \mu_1,\mu_2: a(\mathscr{S})\to\mathbb{R}_+\cup\{\infty\} μ1,μ2:a(S)→R+∪{∞} and μ 1 ( A ) = μ 2 ( A ) , ∀ A ∈ S and μ 1 , μ 2 additive ⇒ μ 1 ( A ) = μ 2 ( A ) , ∀ A ∈ a ( S ) \mu_1(A)=\mu_2(A),\forall A\in\mathscr{S} \text{ and } \mu_1,\mu_2 \text{ additive }\Rightarrow\mu_1(A)=\mu_2(A), \forall A\in a(\mathscr{S}) μ1(A)=μ2(A),∀A∈S and μ1,μ2 additive ⇒μ1(A)=μ2(A),∀A∈a(S)
Proof: If A ∈ a ( S ) A\in a(\mathscr{S}) A∈a(S), algebra generated by semi-algebra, then A = ∑ j = 1 n E j , E j ∈ S A=\sum_{j=1}^nE_j, E_j\in\mathscr{S} A=∑j=1nEj,Ej∈S [Remark: this is a special property of algebra generated by semi-algebra]
Define ν ( A ) : = ∑ j = 1 n μ ( E j ) \nu(A):=\sum_{j=1}^n\mu(E_j) ν(A):=∑j=1nμ(Ej) (Because we want ν ( A ) = a d d ∑ j = 1 n ν ( E j ) = e x t e n s i o n ∑ j = 1 n μ ( E j ) \nu(A)=^{add}\sum_{j=1}^n\nu(E_j)=^{extension} \sum_{j=1}^n\mu(E_j) ν(A)=add∑j=1nν(Ej)=extension∑j=1nμ(Ej)
Assertion: 1) ν \nu ν is well-defined 2) ν \nu ν is additive 3) ν \nu ν is unique
For 1): (If A has two representation, does ν \nu ν give the same output?)
If A = ∑ j = 1 n E j = ∑ k = 1 m F k , E j , F k ∈ S A=\sum_{j=1}^nE_j=\sum_{k=1}^mF_k, E_j, F_k\in\mathscr{S} A=∑j=1nEj=∑k=1mFk,Ej,Fk∈S
E j ⊆ A = ∑ k = 1 m F k E_j\subseteq A=\sum_{k=1}^mF_k Ej⊆A=∑k=1mFk so E j = E j ∩ ∑ k = 1 m F k = ∑ k = 1 m E j ∩ F k E_j = E_j\cap\sum_{k=1}^mF_k=\sum_{k=1}^m E_j\cap F_k Ej=Ej∩∑k=1mFk=∑k=1mEj∩Fk
So μ ( E j ) = ∑ k = 1 m μ ( E j ∩ F k ) \mu(E_j)=\sum_{k=1}^m \mu(E_j\cap F_k) μ(Ej)=∑k=1mμ(Ej∩Fk)
Therefore, ν ( A ) = ∑ j = 1 n μ ( E j ) = ∑ j = 1 n ∑ k = 1 m μ ( E j ∩ F k ) = s i m i l a r l y ∑ k = 1 m μ ( F k ) \nu(A)=\sum_{j=1}^n \mu(E_j)=\sum_{j=1}^n \sum_{k=1}^m \mu(E_j\cap F_k) =^{similarly}\sum_{k=1}^m \mu(F_k) ν(A)=∑j=1nμ(Ej)=∑j=1n∑k=1mμ(Ej∩Fk)=similarly∑k=1mμ(Fk)
For 2): If A = ∑ j = 1 m E j , B = ∑ k = 1 m F k A=\sum_{j=1}^m E_j, B=\sum_{k=1}^m F_k A=∑j=1mEj,B=∑k=1mFk, where E j , F k ∈ S E_j, F_k\in\mathscr{S} Ej,Fk∈S and A ∩ B = ∅ A\cap B=\empty A∩B=∅ want to show ν ( A ∪ B ) = ν ( A ) + ν ( B ) \nu(A\cup B)=\nu(A) + \nu(B) ν(A∪B)=ν(A)+ν(B) [follows from definition]
Also, need to show ν ( A ) = μ ( A ) , ∀ A ∈ S \nu(A)=\mu(A),\forall A\in\mathscr{S} ν(A)=μ(A),∀A∈S. [Note A = A , A ∈ S A=A, A\in \mathscr{S} A=A,A∈S]
For 3): (Uniqueness) ∀ B ∈ a ( S ) \forall B\in a(\mathscr{S}) ∀B∈a(S), so B = ∑ j = 1 n E j , E j ∈ S B=\sum_{j=1}^n E_j, E_j\in\mathscr{S} B=∑j=1nEj,Ej∈S.
μ 1 ( B ) = ∑ j = 1 n μ 1 ( E j ) = ∑ j = 1 n μ 2 ( E j ) = μ 2 ( B ) \mu_1(B)=\sum_{j=1}^n\mu_1(E_j)=\sum_{j=1}^n\mu_2(E_j)=\mu_2(B) μ1(B)=∑j=1nμ1(Ej)=∑j=1nμ2(Ej)=μ2(B)
THM2
S
⊂
S
(
Ω
)
,
μ
:
S
→
R
+
∪
{
∞
}
\mathscr{S}\subset\mathcal{S}(\Omega), \mu:\mathscr{S}\to\mathbb{R}_+\cup\{\infty\}
S⊂S(Ω),μ:S→R+∪{∞}
σ
\sigma
σ-additive
Then
∃
ν
:
a
(
S
)
→
R
+
∪
{
∞
}
\exists\nu:a(\mathscr{S})\to\mathbb{R}_+\cup\{\infty\}
∃ν:a(S)→R+∪{∞}, algebra generated by the semi-algebra, such that
ν
\nu
ν is:
- σ \sigma σ-additive
- ν ( A ) = μ ( A ) , ∀ A ∈ S \nu(A)=\mu(A),\forall A\in\mathscr{S} ν(A)=μ(A),∀A∈S
- If μ 1 , μ 2 : a ( S ) → R + ∪ { ∞ } \mu_1,\mu_2: a(\mathscr{S})\to\mathbb{R}_+\cup\{\infty\} μ1,μ2:a(S)→R+∪{∞} and μ 1 ( A ) = μ 2 ( A ) , ∀ A ∈ S and μ 1 , μ 2 , σ -additive ⇒ μ 1 ( A ) = μ 2 ( A ) , ∀ A ∈ a ( S ) \mu_1(A)=\mu_2(A),\forall A\in\mathscr{S} \text{ and } \mu_1,\mu_2, \sigma\text{-additive }\Rightarrow\mu_1(A)=\mu_2(A), \forall A\in a(\mathscr{S}) μ1(A)=μ2(A),∀A∈S and μ1,μ2,σ-additive ⇒μ1(A)=μ2(A),∀A∈a(S)
A = ∑ j ≥ 1 A j , A , A j ∈ A ( S ) A=\sum_{j\ge1}A_j, A, A_j \in \mathcal{A}(\mathscr{S}) A=∑j≥1Aj,A,Aj∈A(S)
WTS ν ( A ) = ∑ j ≥ 1 ν ( A j ) \nu(A)=\sum_{j\ge1}\nu(A_j) ν(A)=∑j≥1ν(Aj)
By property, A = ∑ j = 1 n E j , E j ∈ S A=\sum_{j=1}^nE_j, E_j\in\mathscr{S} A=∑j=1nEj,Ej∈S
Also A k = ∑ l = 1 m k E k , l , E k , l ∈ S A_k=\sum_{l=1}^{m_k}E_{k,l}, E_{k,l}\in \mathscr{S} Ak=∑l=1mkEk,l,Ek,l∈S.
by def ν ( A ) = ∑ j = 1 n μ ( E j ) \nu(A)=\sum_{j=1}^n\mu(E_j) ν(A)=∑j=1nμ(Ej)
E j = E j ∩ A = E j ∩ ( ∑ k ≥ 1 A k ) = E j ∩ ( ∑ k ≥ 1 ∑ l = 1 m k E k , l ) = ∑ k ≥ 1 ∑ l = 1 m k E j ∩ E k , l E_j=E_j\cap A= E_j\cap (\sum_{k\ge1}A_k) = E_j\cap (\sum_{k\ge1}\sum_{l=1}^{m_k}E_{k,l} ) = \sum_{k\ge1}\sum_{l=1}^{m_k} E_j\cap E_{k,l} Ej=Ej∩A=Ej∩(∑k≥1Ak)=Ej∩(∑k≥1∑l=1mkEk,l)=∑k≥1∑l=1mkEj∩Ek,l
By σ \sigma σ-additive of μ \mu μ, μ ( E j ) = ∑ k ≥ 1 ∑ l = 1 m k μ ( E j ∩ E k , l ) \mu(E_j)= \sum_{k\ge1}\sum_{l=1}^{m_k} \mu(E_j\cap E_{k,l}) μ(Ej)=∑k≥1∑l=1mkμ(Ej∩Ek,l)
Therefore, ν ( A ) = ∑ j = 1 n μ ( E j ) = ∑ j = 1 n ∑ k ≥ 1 ∑ l = 1 m k μ ( E j ∩ E k , l ) \nu(A)=\sum_{j=1}^n\mu(E_j) =\sum_{j=1}^n \sum_{k\ge1}\sum_{l=1}^{m_k} \mu(E_j\cap E_{k,l}) ν(A)=∑j=1nμ(Ej)=∑j=1n∑k≥1∑l=1mkμ(Ej∩Ek,l)
Note ν ( A k ) = ∑ l = 1 m k μ ( E k , l ) \nu(A_k) = \sum_{l=1}^{m_k}\mu(E_{k,l}) ν(Ak)=∑l=1mkμ(Ek,l)
E k , l = E k , l ∩ A = ∪ j = 1 n E k , l ∩ E j E_{k,l} = E_{k,l}\cap A =\cup_{j=1}^n E_{k,l}\cap E_j Ek,l=Ek,l∩A=∪j=1nEk,l∩Ej
So μ ( E k , l ) = ∪ j = 1 n μ ( E k , l ∩ E j ) \mu(E_{k,l}) =\cup_{j=1}^n \mu(E_{k,l}\cap E_j) μ(Ek,l)=∪j=1nμ(Ek,l∩Ej)
So ν ( A ) = ∑ k ≥ 1 ∑ l = 1 m k μ ( E k , l ) = ∑ k ≥ 1 ν ( A k ) \nu(A) = \sum_{k\ge1}\sum_{l=1}^{m_k}\mu(E_{k,l})=\sum_{k\ge1}\nu(A_k) ν(A)=∑k≥1∑l=1mkμ(Ek,l)=∑k≥1ν(Ak)